از آيات مربوط به شايعه آيه 60 سوره احزاب است كه مىفرمايد: [23]اگر منافقان، بيمار دلان و اضطراب آفرينان (شايعه سازان) در مدينه دست ازكار ناستودهشان بر ندارند تو را عليه آنان بر مىگماريم و در آن صورت مدت كمىدر مدينه اقامتخواهند داشت و بناچار بايد در تبعيد بسر ببرند.
هنگامى كه رسولخداصلى الله عليه وآله وسلم در جنگى شركت مىجست، منافقين، بيمار دلان (گنهكارانضعيف الايمان) و شايعه افكنان شايع مىكردند كه پيامبر اكرمصلى الله عليه وآله وسلم كشته شد و يا آنكه اسير گرديدو... تا اضطراب، نگرانى، ياس و دلسردى در اجتماع مسلمانان پديد بيايد و هوسبازان و افرادضعيفالايمان ديگر هم آن را ترويج مىكردند. [24]
واژه مرجفون از ارجاف به معنى اضطراب است. مرجفون عبارتند از: اضطراب آفرينان ومتزلزل [25] كنندگان قلوب مردم.
در تفسير قمى درباره آيه 60 سوره احزاب آمده است:
گروهى از مردم منافق در مدينه در غياب رسول خداصلى الله عليه وآله وسلم دستبه شايعه مىزدند.
«نزلت فى قوم منافقين كانوا فى المدينة يرجفون برسول الله اذا خرج فى بعض غزواته يقولونقتل و اسر فيغتم المسلمون لذالك...».
آنان باعث اندوه و ناراحتى مسلمانان مىگشتند. از اين رو دستور آمد:
«لا يجاورونك الا قليلا - يعنى نامرهم باخراجهم من المدينه».
اينان بهزودى بايد اخراج شوند. در ادامه آن آمده است:
«ملعونين اينما ثقفوا اخذوا و قتلوا تقتيلا».
در روايت ابىالجارود از امام باقرعليه السلام آمده است:
«فوجبت عليهم اللعنة». [26]
لعنت و نفرين بر ايشان واجب است. [27]
زمخشرى در كشاف، ملعونين را صفتشايعه پراكنان مىداند [28]فخر رازى يادآور مىشود كه آنانسه گروه بودند كه بعضى داراى روحيه نفاق و بعضى داراى روحيه فسق و فجور پيشگى و بعضىداراى روحيه شايعهگرى بودند. [29]ولى بعضى از مفسران مىنويسند آنان يك دسته از مسلمانانبودند كه سه خصيصه را با هم داشتند. [30]