حجر فرزند عنبس يا قيس اهل كوفه و از بزرگان تابعين و مورد وثوق و نيز از اصحاب اميرالمؤمنين امام على عليه السلام بود، كنيه اش ابو السكن حضرمى و به قول ديگرى ابو العنبس كوفى بوده است. وى در زمان رسول خدا صلى الله عليه و آله ايمان آورد، اما به ديدار حضرت نايل نشد. او در جنگ جمل و صفين همراه حضرت على عليه السلام بود و هم چنين به نقل ابن سعد، هنگام عزيمت سپاه امام به نهروان، براى دفع فتنه خوارج، او نيز به سپاه حضرت ملحق شد. [ اسد الغابه، ج 1، ص 386؛ تهذيب التهذيب، ج 2، ص 190؛ ر. ك: الاصابه، ج، ص 168؛ تاريخ بغداد، ج 8، ص 274. ]
حجر فرزند قحطان وادعى همدانى، از اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام و از شاعران حاضر در صفّين بود. قبيله همدان رشادت هاى فراوانى در نبرد صفين از خود نشان دادند و نزد حضرت على عليه السلام جايگاه خاصى به خاطر اين رشادت ها داشتند.
حجر بن قحطان همدانى كه در ركاب امام عليه السلام شركت داشت در اين باره خطاب به سعيد بن قيس چنين سروده است:
- هان، اى پسر قيس! چشم ها به ديدن سواركاران قبيله همدان بن زيد بن مالك روشن شد.
- سواركارانى كه بر اسب هاى جنگ آشناى نژاده كشيده و قامت باريك ميان، سوارند. [ ر. ك: وقعة صفّين، ص 438 - 436؛ شرح ابن ابى الحديد، ج 6، ص 79 - 76. ]