[پيرامون شخصيت ابراهيم و ولادت، وفات و مذهب وى نقل قول هاى بسيارى است، تا جايى كه بعضى او را ناصبى دانسته و برخى نيز وى را از خواص شيعه به شمار آورده اند. براى كسب اطلاعات بيشتر ر.ك: اعيان الشيعه، ج 2، ص 249 ؛ طبقات الكبرى، ج 6، ص 270 - 284. ]
شيخ طوسى، او را از اصحاب امام على عليه السلام و امام سجاد عليه السلام نيز ذكر كرده و مى نويسد: او از يك چشم نابينا بود و به ابوعمران كنيه داشت. [رجال طوسى، ص 35، ش 9 و ص 83، ش 16. ]
او مردى صالح و فقيهى بزرگوار در كوفه بود و در حالى چشم از جهان بست كه از ترس حجاج بن يوسف در مخفى گاه مى زيست. وى به سال 92 و به قولى 94 هجرى درگذشت. و بنا به قول ابو زرعه، حجاج او را به شهادت رساند. [تهذيب التهذيب، ج 1، ص 194. ]
ابرد از اصحاب حضرت على عليه السلام بوده و در جنگ صفين در نبردتن به تن مجروح گشت. [ وقعة صفّين، ص 558.]