عتبه فرزند رفاعة از طايفه بنى زريق و از اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام است. [ رجال طوسى، ص 49، ش 48. ]
شيخ طوسى عتبة بن عمرو را از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام به شمار آورده است. [ رجال طوسى، ص 49، ش 41. ]
از ابن شهر آشوب نقل است كه: عتبة بن مرقال، از اصحاب على عليه السلام بود و در نبرد صفّين در ركاب آن حضرت جنگيد و به شهادت رسيد. [ معجم رجال الحديث، ج 11، ص 100. ]
عتيق از قبيله بنى زريقِ خزرجى است كه به ابوعياش زرقى، فارس رسول اللَّه صلى الله عليه و آله كنيه داشت. وى از اصحاب اميرمؤمنان على عليه السلام نيز بود. [ رجال طوسى، ص 49، ش 37. ]
عثمان فرزند حُنيف كه كنيه اش ابوعمر و يا ابوعبداللَّه بود، از اصحاب پيامبر صلى الله عليه و آله به شمار مى رود كه در جنگ احد و جنگ هاى بعد از آن در ركاب پيامبر شركت داشت.
او مردى كارآزموده و بابصيرت بود، از اين رو خليفه دوم "عمربن خطاب" وى را براى سامان دادن اوضاع عراق و تعيين مساحت اراضى آن بلاد و جمع آورى خراج به ولايت آن جا گماشت و عثمان توانست سرزمين عراق را سر و سامان داده اوضاع اقتصادى آن جا را رونق بخشد. [ اسد الغابه، ج 3، ص 371؛ ر. ك: شرح ابن ابى الحديد، ج 16، ص 205. ]
از همين رو اميرالمؤمنين عليه السلام عثمان بن حنيف را جزو اولين گروه كارگزاران خود برگزيد و او را با تمام اختيارات به حكومت بصره منصوب نمود. اين انتصاب در ماه صفر سال 36 هجرى بوده است.
عثمان از اصحاب امير مؤمنان بود. او از معدود كسانى است كه به سرعت به ولايت حضرت بازگشت و عهد نمود كه تا پاى جان از ولايت آن حضرت دفاع كند. [ رجال طوسى، ص 47، ش 11؛ رجال برقى، ص 4؛ اختصاص مفيد، ص 3؛ الجمل، ص 105؛ رجال كشى، ص 38، ح 78. ]