اصحاب امام علی(علیه السلام) جلد 2

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

اصحاب امام علی(علیه السلام) - جلد 2

سید اصغر ناظم زاده قمی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید


اعتراض ابن حنيف به خلافت ابوبكر


عثمان بن حنيف از جمله آن دوازده نفر است به خلافت ابوبكر اعتراض كرده و چنين گفت: اى ابوبكر، ما از رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيديم كه مى فرمود: 'أهلُ بيتى نُجومُ الأرض فلا تَتقدّمُوهُم و قَدِّموم فُهُم الُولاةُ مِن بعدي؛ أهل بيت من ستارگان زمينند، بنابراين از آنان پيشى نگيريد و ايشان را بر خود مقدم بداريد كه آنان پس از من واليان شما مردمند.' در اين لحظه مردى برخاست و عرضه داشت: اى رسول خدا، مراد شما از اهل بيت چه كسانى اند؟ حضرت فرمود: 'عليٌ و الطاهرون من وُلده؛ على و طاهرين اولاد او مراد من است.' عثمان در ادامه گفت: اى ابابكر، پس تو اول كسى مباش كه به گفته او كفر مى ورزد و به خدا و رسول او خيانت نكنيد و به اماناتى كه نزد شما گذاشته خيانت نورزيد، در حالى كه اين امر را خوب مى دانيد!' [ همان، ص 79. ]

شركت در مهمانى اشرافى و اعتراض امام


هنگامى كه عثمان ابن حنيف بر بصره حكومت مى راند به امير مؤمنان على عليه السلام خبر دادند كه او به يك مهمانى طبقاتى كه مخصوص اشراف بوده و افراد كم درآمد در آن شركت نداشته، حضور يافته است. امام عليه السلام با اين كه شركت در اين مهمانى ها را گناه شخصى نمى داند اما از ديدگاه بصير و نافذ آن حضرت، اين نوع مهمانى و ضيافت ها براى واليان و حاكمان اسلامى بس مضر و خطرناك است؛ زيرا حضور در اين سفره ها و مهمانى ها كه به نام وليمه، عقيقه، عزادارى و غيره تشكيل مى يابد كه مخصوص اشراف و سران و احياناً فرصت طلب هاى جامعه در آن حضور مى يابند، سبب جدايى توده مردم از حاكمان و انحراف ارزش ها از مسير خود و ناخواسته آنچه نبايد واقع شود، سرانجام خواهد شد. از اين رو امام المتقين عليه السلام كه خود ميزان الاعمال و صراط المستقيم و عِدل القرآن الكريم است به محض اطلاع از اين خبر، طى نامه اى طولانى، حاكم خود در بصره "عثمان بن حنيف" را سخت مورد نكوهش قرار داد و او را به انحراف از راه مستقيم حاكمان عدل خوانده و وى را به بازگشت به حق و ترك چنين جلسات و ضيافت ها فراخواند تا درسى باشد براى همه واليان و حاكمان كه مدعى ادامه دهندگان راه على عليه السلام هستند. [ ر. ك: نهج البلاغه، نامه 45. ]

/ 343