عمرو فرزند غزبة از اصحاب على عليه السلام به شمار مى رود. [ رجال طوسى، ص 49، ش 39. ]
عمرو بن عميس ذهلى
عمرو بن عميس پسر برادر عبداللَّه بن مسعود، از اصحاب امام على عليه السلام بود. موقعى كه ضحاك بن قيس براى قتل و غارت اموال مسلمانان و شيعيان على عليه السلام به بلاد اسلامى از سوى معاويه مأموريت يافت، در بين راه، عمرو بن عميس كه از سپاهيان حضرت على عليه السلام و با گروهى عازم مكه بود و همسر و خانواده اش پيشاپيش او مى رفتند، در محلى به نام 'قطقطانه' با ضحاك بن قيس رو به رو شد. ضحاك، با شيوه ناجوانمردانه 'عمرو بن عميس' را با تعدادى از يارانش به شهادت رساند.
هنگامى كه اين خبر به اميرمؤمنان عليه السلام رسيد، بر فراز منبر رفتند و خطاب به مردم كوفه فرمودند:
يا اهل الكوفه، اخرجوا الى العبد الصالح عمرو بن عميس، و الى جيوش لكم قد اُصيب منهم طَرف، اخرجوا فقاتلوا عدوَّكم، و امنعوا حريمكم ان كنتم فاعلين؛
اى مردم كوفه، به سوى جايى كه عبد صالح خدا 'عمرو بن عميس' و لشكريان خودتان كه برخى از آنان كشته شده اند، بشتابيد، برويد و با دشمن خودتان جنگ كنيد و از حريم خويش دفاع نماييد، اگر مى خواهيد كارى انجام دهيد. [ همان؛ شرح ابن ابى الحديد، ج 2، ص 117؛ تاريخ طبرى، ج 5، ص 135. ]
با توجه به اين خطبه، معلوم مى شود عمرو بن عميس مورد عنايت حضرت على عليه السلام قرار داشته، و از اين كه او را عبد صالح خدا خوانده از فضيلتى بس رفيع برخوردار بوده است.
لطفا منتظر باشید ...
