قبيصه بن جابر
شيخ مفيد، 'قبيصة بن جابر' را از جمله شيعيانى مى داند كه با اميرالمؤمنين عليه السلام بيعت كرد كه تا جان خود را فداى حضرت نمايد. [ الجمل، ص 109. ]قبيصه بن جابر اسدى "ابو العلاء كوفى"
'قبيصة بن جابر' از ياران اميرمؤمنان عليه السلام بود كه حضرت در صفّين او را همراه عمار ياسر، عمرو بن حمق خزاعى و عامر بن واثله در كمين سپاهيان شام قرار داد. [ مناقب ابن شهر آشوب، ج 3، ص 169. ]به نقل ابن حجر، وى از شخصيت هاى نمونه تابعين [ ر. ك: همين اثر، ج 1، ص 34. ] است كه مردم كوفه او را به نزد عثمان فرستادند و در جنگ جمل همراه على عليه السلام بود و راوى حديث از على بن ابى طالب، ابن مسعود و ديگران بوده است.
يعقوب بن شيبه نقل مى كند كه: قبيصه از تابعين طبقه اولى و از فقهاى اهل كوفه بعد از اصحاب، و برادر رضاعى معاويه به شمار مى آيد. [ تهذيب التهذيب، ج 6، ص 475. ]
نصر بن مزاحم مى نويسد: صبح گاه روز شنبه، 'قبيصه' از ميان 'بنى اسد' گروه و قبيله خود بيرون آمد و فرياد برآورد: 'اى گروه بنى اسد! من هرگز در حق مولايم و صاحبم كوتاهى نمى كنم و اما كوشش شما به همت خودتان بستگى دارد.' سپس با پرچم خود پيش روى كرد و اين رجز را خواند:
قد حافظت فى حربها بنوأسد
ما مثلُها تحت العجاج من أحد
ما مثلُها تحت العجاج من أحد
ما مثلُها تحت العجاج من أحد
سپس به جنگ پرداخت و به قدرى تلاش و جديت كرد كه هيچ كسى توان مبارزه با وى را نداشت. او سرانجام پيروز شد، و دشمن را به عقب راند، و به نزد اميرمؤمنان عليه السلام آمد و عرض كرد: اى اميرالمؤمنين، سبك شمردن نفس و جان در ميدان نبرد، سبب باقى ماندن آن است و كشته شدن براى انسان در آخرت بهتر است. [ وقعة صفّين، ص 311. ]
او در اين نبرد بسيار مردانه و شجاعانه فداكارى كرد و عشق و ايمان خود را به حضرت على عليه السلام ابراز نمود. و سرانجام در سال 69 هجرى دار فانى را وداع گفت. [ تهذيب التهذيب، ج 6، ص 476. ]