چند فراز از خطبه متقين
امام عليه السلام متقيان را چنين توصيف مى فرمايد:
فالمتقون فيها هُم أهلُ الفضائِل، مَنطِقُهُم الصَّواب، و مَلبَسُهُمُ الإقتصاد، وَ مَشيّتُهُمْ التَّواضع؛
اما متقون و پرهيزكاران در دنيا داراى اين صفات برجسته اند، گفتارشان راست، لباس شان در حد متوسط، و راه رفتن شان با تواضع و فروتنى است.
غَضُّوا أبصارَهُم عمّا حرَّمَ اللَّه عليهم، و وقَفوا أسمائهم على العلم النافع لهم؛
از ديگر اوصاف متقون اين است كه چشم خويش را از آنچه خداوند حرام كرده پوشيده اند، و گوش هاى خود را وقف شنيدن علم و دانش سودمند ساخته اند.
نزلت أنْفُسُهم منهم فى البلاء كالّتى نُزِّلَت فى الرخاء، و لولا الأجل الّذي كتَبَ اللَّهُ عليهم لم تستقر ارواحُهم فى اجسادهم طرفة عينٍ، شوقاً الى الثواب و خوفاً من العقاب؛
حال آنان در بلاها و سختى ها با حال آسايش و راحتى يك سان است، و اگر نبود اجل و مهلت معينى كه خداوند براى آنان مقرر داشته، روح و جان شان حتى براى يك چشم بر هم زدن از شوق پاداش و ترس از كيفر در بدن شان قرار نمى گرفت.
هند بن ابى هاله "هند بن عمرو جملى"
هند بن ابى هاله "هند بن هند بن ابى هاله" [ اسد الغابه، ج 5، ص 73؛ و احتمال مى رود كه او همان 'هند بن عمرو جملى' است كه در كتاب هاى تاريخ به اين نام ياده شده و مطالبى درباره آن نقل كرده اند. ] از قبيله بنى اسد و از گروه تيمم است، پدرش ابو هاله حليف بنى عبدالدار و مادرش خديجه "كبرى" بنت خويلد همسر رسول خدا صلى الله عليه و آله بوده [ اسد الغابه، ج 5، ص 73؛ و احتمال مى رود كه او همان 'هند بن عمرو جملى' است كه در كتاب هاى تاريخ به اين نام ياده شده و مطالبى درباره آن نقل كرده اند. ] و لذا او را 'هند بن خديجه' ناميده و ربيب رسول خدا صلى الله عليه و آله و برادر مادرى فاطمه زهرا عليهاالسلام مى باشد.هند از اصحاب رسول خدا صلى الله عليه و آله و در غزوه هاى بدر، احد و ديگر جنگ هاى صدر اسلام شركت نمود. [ تهذيب التهذيب، ج 9، ص 80. ] به نقل مفيد، او پس از قتل عثمان، با اميرالمؤمنين عليه السلام بيعت كرد كه تا پاى جان از ولايت و خلافت آن حضرت دفاع نمايد. [ الجمل، ص 109. ] شيخ طوسى او را در زمره شيعيان و اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام به شمار آورده است. [ رجال طوسى، ص 61، ش 3. ]
هند جزو فرماندهان نيروى چهار هزار نفرى بود كه از كوفه به ذى قار آمدند تا حضرت على عليه السلام را در جنگ جمل يارى نمايند. [ ر. ك: تاريخ طبرى، ج 4، ص 488. ]
او در اين جنگ در حالى كه قصد پى كردن شتر عايشه را داشت به دست ابن يثربى به شهادت رسيد.
در عظمت و شخصيت هند جملى همين بس كه اميرالمؤمنين على عليه السلام در نامه اى كه به خواهرش 'ام هانى' نوشت بشارت پيروزى خود را بر طلحه و زبير يادآور شد و در آن نامه از شهداى بزرگ سپاه خود از جمله: هند جملى، زيد بن صوحان و برادرش سيحان بن صوحان و علباء بن هيثم ياد كرد و براى آنان طلب رحمت نمود. [ الجمل، ص 397. ]