عمرو بن مرّ همدانى
برقى، عمرو بن مرّ همدانى را از اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام به شمار آورده است. [ رجال برقى، ص 7. ]عمره بنت نفيل
شيخ طوسى، اين بانوى بزرگوار را از اصحاب على عليه السلام آورده است. [ رجال طوسى، ص 66، ش 2. ]عمير بن ابى حارث
عمير، از اصحاب على عليه السلام در جنگ جمل بود. هنگامى كه ضبى "عمرو بن يثربى" در روز جنگ جمل "قوم خود را تشويق مى كرد تا با لشكريان اميرالمؤمنين عليه السلام بجنگند" اين شعر را خواند:
نحن بنى ضبّة أصحابُ الجمل
نحن بنى ضبّة أصحابُ الجمل
ننعى ابن عفّانَ بأطراف الأسل
ننعى ابن عفّانَ بأطراف الأسل
ردُّوا علينا شيخَنا ثمَّ بجل
ردُّوا علينا شيخَنا ثمَّ بجل
- بايد شيخ ما |عثمان| را به ما پس دهيد، آن وقت كافى است.
عمير بن ابى حارث در جوابش چنين گفت:
كيف نَرُدُّ شيخكم و قد قَحَل
نَحنُ ضَربنا صدرَه حتى انجفل
نَحنُ ضَربنا صدرَه حتى انجفل
نَحنُ ضَربنا صدرَه حتى انجفل
از اين داستان معلوم مى شود كه عمير از ياران حضرت على عليه السلام در جنگ جمل بوده است.
عمير بن بشر
عمير، يكى از دلاوران و سران قبيله 'همدان' است كه در جنگ صفّين با اميرمؤمنان عليه السلام مجاهدت كرد. وى يكى از يازده فرماندهى است كه در ميان سپاهيان اميرالمؤمنين عليه السلام هر كدام پرچم برداشتند و به شهادت رسيدند و ديگرى پرچم را برمى داشت و مى جنگيد تا به فوز شهادت مى رسيد. در آن روز جنگ، صد و هشتاد نفر از مجاهدان جوان قبيله همدان كه در ميمنه سپاه حضرت على عليه السلام بودند به شهادت رسيدند.دهمين نفرى كه پرچم ميمنه لشكر على عليه السلام را به دوش كشيد و با سپاهيان معاويه جنگيد، عمير بن بشر و بعد برادرش حارث بن بشر بود كه اين دو برادر با دشمن جنگيدند و دست از امام و مولايشان اميرالمؤمنين على عليه السلام برنداشتند تا جام شهادت را نوشيدند. [ وقعة صفين، ص 252؛ تاريخ طبرى، ج 5، ص 21. ]