إن تُنكِروُنى فأنا ابنُ كلب
إن تُنكِروُنى فأنا ابنُ كلب
إنّى امرؤٌ ذو مِرّةٍ و غَضبِ
إنّى امرؤٌ ذو مِرّةٍ و غَضبِ
و لستُ بالخَوّار عندَ النَّكبِ
و لستُ بالخَوّار عندَ النَّكبِ
[ ارشاد مفيد، ج 2، ص 101. ]
- اگر مرا نمى شناسيد، من پسر كلبى ام، من مردى داراى قدرت و شمشيرى برنده ام.
- و هنگام سختى ها فرياد نمى كشم |بلكه مقاومت مى كنم|.
ابن شهر آشوب مى نويسد: عبداللَّه بن عمير، در 'يوم الطف' در واقعه كربلا جزو اصحاب امام حسين عليه السلام بود كه در حمله اول به شهادت رسيد. [ مناقب ابن شهرآشوب، ج 4، ص 113. ]
عبداللَّه بن عوف احمر
شيخ طوسى، عبداللَّه بن عوف را از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام به شمار آورده است. [ رجال طوسى، ص 52، ش 98. ] او در جنگ صفين در ركاب حضرت على عليه السلام جنگيد و صدمه ديد.نصر به نقل از عمر بن سعد [ ر. ك: وقعة صفين، ص 160. ] مى گويد: من هيچ گاه سخن عبداللَّه بن عوف را كه در جنگ صفين در فتح فرات مى خواند، فراموش نمى كنم كه او از نيروهاى سواره نظام سپاه على عليه السلام بود و شمشير مى زد و رجز مى خواند. [ ر. ك: وقعة صفين، ص 172. ]