'عدى بن جبير' از اصحاب اميرمؤمنان حضرت على عليه السلام بوده است. [ رجال طوسى، ص 52، ش 85. ]
عدى بن حاتم طائى
عدى فرزند 'حاتم بن عبداللَّه بن سعد طائى' كنيه اش 'ابو طريف' و به قولى 'ابو وهب' بود. او در عصر جاهليت و عصر اسلام همواره رئيس قبيله طى و مردى با شخصيت و از عقلا و سخاوت مندان روزگار بود. وى در سال نه يا ده هجرى اسلام آورد و از اصحاب رسول خدا گرديد. [ رجال طوسى، ص 23، ش 29؛ كامل ابن اثير، ج 2، ص 640. ] او در فتح عراق حضور داشت و سپس از اصحاب مخلص امير مؤمنان عليه السلام گرديد [ رجال طوسى، ص 49، ش 36. ] و ساكن كوفه شد و در سه جنگ جمل، صفين و نهران در ركاب حضرت شركت جست. در جمل يكى از فرزندانيش يا بيشتر به شهادت رسيد و يك چشمِ خودش آسيب ديد. در صفين يكى ديگر از فرزندانش يا بيشتر به شهادت رسيد [ در پاورقى صفحات بعد توضيحى درباره شهادت فرزند يا فرزندان عدى خواهد آمد. ] و يك چشمش آسيب ديد. محدثان 66 حديث از او نقل كرده اند. وى سرانجام در سال 68 هجرى در شهر كوفه جهان را بدرود حيات گفت. [ الاغانى، ج 5، پاورقى ص 144. ]
پدر عدى، حاتم طائى در سخاوتمندى بى نظير بود كه كرم و سخاوت او شهره دهر گرديده و همگان در بخشش و عطا به او مثل مى زنند. [ اسد الغابه، ج 3، ص 392. ]