عبدالرحمن بن ابى ليلى
عبدالرحمن بن ابى ليلى انصارى از اهل كوفه و از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام بود كه در صفّين نيز حضور داشت. [ همان، ص 48، ش 28رجال برقى، ص 6. ]كشى به سند خود از 'اعمش' نقل مى كند كه گفت: عبدالرحمن را در حالى ديدم كه 'حجاج بن يوسف ثقفى' او را كتك مى زد. و به طورى او را زد كه دو كتفش سياه شد، سپس حجاج او را وادار كرد تا به على عليه السلام ناسزا بگويد، و پليس همراه او رفت و مى گفت: كذابين و دروغ گويان را لعن كن. عبدالرحمن در جمع مردم كذابين را لعن كرد و نام على عليه السلام، ابن زبير و مختار را بر زبان جارى كرد. اما او توريه به گونه اى لعن و نفرين كرد كه مرادش غير از اميرالمؤمنين عليه السلام بود. [ ر.ك: رجال كشى، ص 101، ش 160. ]
عبدالرحمن بن بديل ورقاء خزاعى
شيخ طوسى، عبدالرحمن و برادرانش محمد و عبداللَّه را صحابى اميرمؤمنان عليه السلام و نمايندگان پيامبر در يمن دانسته است. هم چنين وى همراه عبداللَّه برادرش در جنگ صفّين در ركاب اميرالمؤمنين عليه السلام به شهادت رسيد. [ رجال طوسى، ص 46، ش 5؛ ر. ك: اسدالغابه، ج 3، ص 282؛ الاصابه، ج 4، ص 21 و 290. ]عباس بن شريك
شيخ طوسى، وى را از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام به شمار آورده است. [ رجال طوسى، ص 52، ش 101. ]عبايه بن رفاعه بن رافع "ابو رفاعه"
شيخ طوسى نقل كرده كه: عباية انصارى از اصحاب اميرمؤمنان حضرت على عليه السلام بوده است. [ رجال طوسى، ص 48، ش 27. ]ابن حجر، كنيه او را 'ابو رفاعه' ذكر كرده و مى نويسد: او مورد وثوق ابن حبان بوده و از حسين بن على بن ابى طالب عليه السلام و ابى عبس نقل حديث كرده است. [ تهذيب التهذيب، ج 4، ص 224. ]