'يحيى بن مطرف' از شيعيان اميرالمؤمنين عليه السلام است كه حضرت را در صفين يارى نمود و به 'ابو اشعث' كنيه داشت.
يحيى مى گويد: على عليه السلام وقتى پرچم ها در صفّين برافراشته شد بر آنها گذر كرد تا به پرچم هاى ربيعه رسيد، پرسيد: 'اين پرچم ها براى چه گروهى است؟' من گفتم: اينها پرچم هاى ربيعه است. امام عليه السلام فرمود: 'بلكه اينها پرچم هاى خداست.' [ وقعة صفّين، ص 288. ]
يريم بن شريح همدانى
يريم بن شريح از قبيله همدان و از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام بود كه در صفين مجاهدت كرد و به شهادت رسيد.
نصر بن مزاحم مى نويسد: در يكى از روزهاى جنگ صفين كه ميمنه سپاه حضرت على عليه السلام دچار شكست سختى شده بود، حضرت به مالك اشتر دستور داد تا فرارى ها را بازگرداند، جمعى از آنها كه مالك را شناختند، بازگشتند. مالك اشتر فرمان حمله را صادر كرد و دستور چگونگى مبارزه تا به زانو درآوردن دشمن را به آنها داد، در اين ميان جمعى از جوانان سلحشور قبيله همدان كه از مخلصين ياران امام عليه السلام بودند، آن قدر در جنگ و قتال استقامت ورزيدند كه يكصد و هشتاد نفرشان شربت شهادت نوشيدند و يازده نفر از رؤساى قوم كه پرچمدار گروه همدانى ها بودند در اين معركه به شهادت رسيدند كه هر كدام از اين بزرگان، پرچم را به دوش مى كشيد و به سوى سپاه دشمن پيش مى رفت و چون كشته مى شد، ديگرى پرچم را به دست مى گرفت و در ابتداى امر شش برادر از فرزندان شريح به نام هاى: كُريب، شرحبيل، مَرثد، هبيره، يريم و شمر "سمير" پرچم را برافراشتند و يكى پس از ديگرى به جنگ پرداختند و شهيد شدند و پس از اين شش برادر پنج فرمانده ديگر از همين قوم پرچم را به دوش كشيدند و آنان نيز يكى پس از ديگرى شهيد شدند و به لقاء اللَّه پيوستند. [ ر. ك: وقعة صفين، ص 252 - 250؛ تاريخ طبرى، ج 5، ص 20. ]
لطفا منتظر باشید ...
