'قرطه' از اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام است كه در جنگ صفّين حضور داشت و پرچم دار انصار در لشكر على بن ابى طالب بود. [ رجال طوسى، ص 55، ش 4 و در نام ابو ابى الجوشاء، ص 65، ش 40. ]
وى مردى فاضل و مدبّر بود كه به سال 23 هجرى، رى را فتح كرد. [ ر. ك: الاصابه، ج 5، ص 432. ] اميرمؤمنان هنگامى كه عازم جمل بود، او را براى حكومت كوفه برگزيد، ولى در جنگ صفّين وى را با خود برد و به جاى او 'مسعود بدرى' را به حكومت كوفه برگزيد.
بنا به قولى، وى در زمانِ خلافتِ اميرالمؤمنين عليه السلام در كوفه از دنيا رفت و حضرت على عليه السلام بر او نماز خواند. و قولى بر آن است كه او در زمان حكومت معاويه در كوفه زمان امارت مغيره از دنيا رفته است. [ ر. ك: اسدالغابه، ج 4، ص 202؛ الاصابه، ج 5، ص 432. ]
قعقاع بن شور ذهلى
قعقاع بن شور در ابتدا از اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام بود [ رجال طوسى، ص 55، ش 8. ] كه حضرت او را به عنوان كارگزار خود در 'كسكر و ميسان' [ كسكر ناحيه گسترده اى است كه مركز آن واسط و در ميان بصره و كوفه قرار دارد. و ميسان شهرى است بين بصره و واسط كه در زمان عمر فتح شده است. ] انتخاب كرد؛ اما وقتى فساد مالى شد، حضرت او را مورد سرزنش و ملامت قرار داد و او هم از ترس مجازات به جانب معاويه فرار كرد و به او ملحق شد و بعداً هم از مخالفين حضرت گرديد.
لطفا منتظر باشید ...
