لطفا منتظر باشید ...
عبداللَّه بن كعب مرادى
ابن اثير، 'عبداللَّه بن كعب مرادى' را از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام به شمار آورده و مى نويسد: او در صفّين در ركاب آن حضرت مجاهدت كرد و به شهادت رسيد. [ اسدالغابه، ج 3، ص 249. ]به نقل نصر بن مزاحم، در يكى از روزهاى جنگ صفين، پرچم 'بنى نهد بن زيد' را پس از آن كه چند نفر در كنار آن مثل مسروق بن هيثم و صخر بن سُمىّ و على بن عمير صدمه ديدند و يا به شهادت رسيدند، عبداللَّه بن كعب آن پرچم را برداشت و با شاميان جنگيد و به شهادت رسيد. [ ر. ك: وقعة صفّين، ص 261. ]
در آخرين نفس و پيام به اميرالمؤمنين
او در آخرين لحظات عمر خود خطاب به 'اسود بن قيس' چنين گفت: تو را به تقواى الهى وصيت مى كنم و اين كه خيرخواه على عليه السلام باشى و با پيمان شكنان وى بجنگى تا حق ظاهر شود و يا به خدا ملحق گردى. سلام مرا به حضرت برسان و بگو جنگ كن و در ميدان مبارزه پيش روى كن تا معركه نبرد را پشت سر قرار دهى؛ زيرا هركس بجنگد و معركه قتال پشت سرش باشد، پيروزى براى او است. [ نظير همين داستان را ابن ابى الحديد در شرح نهج البلاغه، ج 8، ص 92 براى عبداللَّه بن بديل نقل كرده كه در صفحات قبل گذشت. ممكن است دو داستان باشدو ممكن است يك داستان باشد و يكى از آن دو اشتباه اسمى باشد. ]
وى اين سخنان را گفت و جان به جان آفرين تسليم كرد و از دنيا رفت.
'اسود بن قيس' به محضرِ امام عليه السلام آمد و داستان وى را عرض كرد، حضرت فرمود: 'رحمه اللَّه، جاهَدَ معنا عدوَّنا فى الحياة و نصح لنا فى الوفاة؛ رحمت خدا بر او باد، وى در حال حيات همراه ما جنگيد و هنگام وفات ناصح و خيرخواه ما بود.' [ وقعة صفين، ص 456؛ تاريخ طبرى، ج 5، ص 46. ]
