لطفا منتظر باشید ...
عبداللَّه تبعيدى زياد بن ابيه
عبداللَّه پس از شهادت على عليه السلام به خاطر و محبت فراوان به آن حضرت و دشمنى با خاندان بنى اميه و زياد - حاكم كوفه - مورد تهديد زياد واقع شد و براى حفظ دين و ايمان وعلاقه خود به امير مؤمنان عليه السلام از كوفه خارج شد و زياد نتوانست به او دست يابد، اما قبل از مرگ زياد در منطقه اى به نام 'جبلين' از دنيا رفت. [ ر. ك: تاريخ طبرى، ج 5، ص 259 و 267 و 281. ]عبداللَّه بن ذباب انسى
عبداللَّه بن ذباب از طايفه انس بن سعد بود. او در صفّين با اميرمؤمنان على عليه السلام بود. [ طبقات الكبرى، ج 1، ص 342. ]پدر عبداللَّه، ذباب انسى از اصحاب پيامبر است و هنگامى كه شنيد حضرت محمّد صلى الله عليه و آله به پيامبرى مبعوث شده، ابتدا به سراغ بتى كه مربوط به 'سعد العشيره' بود، فرستاد تا آن بت كه به نام 'فَرّاض' نام داشت را زير پا گذارد. سپس جمع گروه سعد خدمت رسول خدا صلى الله عليه و آله آمده و اسلام آوردند و اشعارى را سرود. [ همان؛ اعيان الشيعه، ج 8، ص 52. ]
عبداللَّه بن ربيعه سلمى
عبداللَّه بن ربيعه از اصحاب پيامبر صلى الله عليه و آله و از ياران على عليه السلام است. [ رجال طوسى، ص 25، ش 56 و ص 48، ش 26. ]ابن اثير مى گويد: عبداللَّه سلمى از اصحاب رسول اكرم صلى الله عليه و آله و اهل كوفه بود. [ اسدالغابه، ج 3، ص 156. ]
ابن حجر مى نويسد: او اهل كوفه است اما نسبت به صحابى بودنش اختلاف است، ولى از جمعى از بزرگان مثل ابن حيان و على بن مدينى و ديگران نقل مى كند كه او از اصحاب پيامبر صلى الله عليه و آله است و از وى نقل حديث شده است. [ الاصابه، ج 4، ص 80. ]
