فروة فرزند عمرو بن ردقة بن عبيد انصارى از اصحاب پيامبر صلى الله عليه و آله و بيعت كنندگان در عقبه بود كه در جنگ بدر نيز حضور داشت و رسول خدا صلى الله عليه و آله بين وى و 'عبداللَّه بن مخرمه عامرى' عقد اخوت و برادرى جارى كرد. [ اسدالغابه، ج 4، ص 178. ]
وى هر ساله مقدار قابل توجهى از محصول خرماى خود - معادل هزار وسق - را صدقه مى داد. او از سادات و بزرگان قوم خود بود و از بيعت با ابوبكر خوددارى كرد، و نيز از اصحاب على عليه السلام نيز بود كه در جنگ جمل همراه آن حضرت مجاهدت نمود. [ شرح ابن ابى الحديد، ج 6، ص 29 - 27؛ ر. ك: الاصابه، ج 5، ص 364. ]
فروه بن نوفل اشجعى
فروة بن نوفل اشجعى، ابتدا از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام بود اما بعد از مدتى از قيادت و فرماندهى سپاه تحت امرش كناره گيرى كرد و همراه پانصد نفر ديگر از هم فكرانش در محلى به نام 'دسكره' و 'بندنيجين' - حوالى بغداد كنونى - اردو زد؛ اما هرگز عليه اميرالمؤمنين نيز جنگ نكرد. او در اين باره مى گفت: 'به خدا سوگند، نمى دانم چرا و به چه دليلى بايد با على عليه السلام وارد جنگ شوم، من فكر مى كنم بهترين راه و در واقع تنهاترين راه اين است كه فعلاً از اين امر صرف نظر كرده و خوب فكر كنيم و هرگاه به نتيجه رسيدم، يا اطاعت او را گردن نهم و يا عليه وى وارد جنگ شوم.' [ تاريخ طبرى، ج 5، ص 86؛ ر. ك: وقعة صفّين، ص 286. ]
به هرحال اين گروه در سال 41 هجرى عليه معاويه طغيان كردند و با وى جنگيدند. اما معاويه با تهديد و ارعاب مردم كوفه را بسيج كرد و آنان را سركوب نمود و سرانجام همه را به قتل رساند. [ همان، ص 166. ]