وهب بن كريب - اصحاب امام علی(علیه السلام) جلد 2

This is a Digital Library

With over 100,000 free electronic resource in Persian, Arabic and English

اصحاب امام علی(علیه السلام) - جلد 2

سید اصغر ناظم زاده قمی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

وهب بن كريب

وهب بن كريب از اشراف قبيله 'همدان' بود كه به 'ابوالقلوص' [ در تاريخ طبرى 'أخو القلوص' آمده است. ] كنيه داشت. وى در جنگ صفّين همراه اميرالمؤمنين عليه السلام مجاهدت كرده و نيز پرچم دار همدانى ها بوده است.

مورخان نقل كرده اند: در يكى از روزهاى جنگ صفين كه جمع زيادى از همدانى ها به شهادت رسيدند و در همين نبرد يازده نفر از سران قبيله همدان نيز يكى پس از ديگرى پرچم ميمنه "طرف راست" سپاه على عليه السلام را برداشتند و به شهادت رسيدند، وهب بن كريب پس از يازده شهيد از فرماندهان، همان پرچم را به دوش گرفت و قصد پيش روى داشت كه مردى از قوم همدان فرياد زد: 'اى وهب! برگرد - خدا تو را رحمت كند - زيرا اشراف قومت دور اين پرچم كشته شدند، حالا تو و ديگر باقى ماندگان قوم همدان خود را كنار اين پرچم به كشتن ندهيد.' پس از اين ندا او و يارانش بازگشتند، در حالى كه بين راه مى گفتند: 'اى كاش جمعى از اعراب بودند و ما را سوگند مى دادند، با هم به پيش مى رفتيم و ديگر بازنمى گشتيم تا كشته شويم و يا پيروز گرديم.'

آنان در راه بازگشت، به مالك اشتر برخورد نمودند كه ندا داد: اكنون به سوى من بياييد و من با شما هم سوگند مى شوم و پيمان مى بندم كه هرگز باز نگرديم تا پيروز شويم و يا كشته گرديم.

پس از اين عهد و پيمان همگى به فرماندهى مالك اشتر در برابر سپاه شام ايستادگى و مقاومت كردند و تا نزديكى پيروزى در اين نبرد پيش رفتند. [ ر. ك: تاريخ طبرى، ج 5، ص 21؛ وقعة صفّين، ص 252. ]

وهب بن مسعود خثعمى

وهب بن مسعود، از قبيله خثعم كوفه و از اصحاب و ياران على عليه السلام بود و در صفّين در ركاب اميرالمؤمنين على عليه السلام مجاهدت كرد. وى در صفّين با مردى از قوم خود جنگيد و او را به قتل رسانيد.

وقتى كه از سوى خثعمى هاى شام به خثعمى هاى عراق پيشنهاد ترك جنگ داده شد، عراقى ها نپذيرفتند. در اين هنگام مردى از خثعم شام بيرون آمد و به حالت اعتراض به رئيس خثعم شام گفت: تو به آنها پيشنهاد صلح و ترك مقاتله نمودى و آنها نپذيرفتند و آماده جنگ شدند. سپس به ميدان آمد و ندا داد: اى مردم عراق، يك مرد در برابر يك مرد؛ در اين موقع عبداللَّه بن حنش در خشم فرو رفت و از كار مرد خثعمى در گروه خود كه مبارز طلبيد، سخت ناراحت شد و در حق او نفرين كرد. سپس وهب بن مسعود كه از گروه خثعم كوفه بود و در زمان جاهليت به شجاعت و مردانگى شهرت داشت به طورى كه كسى مقابل او نمى رفت مگر اين كه كشته مى شد، مقابل مرد شامى آمد و در همان لحظه با حمله اى مرد شامى را به قتل رساند. قتل مرد شامى سبب شد كه دو گروه خثعم با هم به جنگ بپردازند و جنگ بسيار سخت و شديدى واقع شد.

در اين قتال شديد، ابو كعب رئيس خثعم عراق به دست شمر بن عبداللَّه خثعمى شامى به شهادت رسيد و كعب پسر ابى كعب فوراً پرچم پدر را برافراشت و پيش رفت تا اين كه جنگ مغلوبه شد به طورى كه هشتاد نفر از خثعم عراق به شهادت رسيدند و همين تعداد هم از خثعم شام كشته شدند. [ وقعة صفين، ص 257. ]

/ 343