لطفا منتظر باشید ...
عبداللَّه بن بشر اسلمى
عبداللَّه فرزند بشر اسلمى از اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام بود كه در صفّين به شهادت رسيد. نام 'عبداللَّه بشر' در قصيده اى كه امام على عليه السلام در رثاى قبيله اسلم سروده، آمده كه حكايت از اين دارد كه وى از طايفه اسلم و مورد عنايت اميرالمؤمنين عليه السلام بوده و در صفين به شهادت رسيده است. در ضمن حكايت از 'قارى بودن' وى دارد:
جَزَى اللَّهُ خيراً عُصبةً أسلمَّيةً
يزيدٌ و عبداللَّه بشرٍ و معبدٌ
و عُروة لا يَبعد ثناه و ذكرُهُ
إذا اختُرِطَتْ يوماً خِفافٌ الصَّوارمِ
صِباحَ الوُجوهِ صُرِّعُوا حولَ هاشمِ
و سفيانُ و أبنا هاشمٍ ذى المَكارمِ
إذا اختُرِطَتْ يوماً خِفافٌ الصَّوارمِ
إذا اختُرِطَتْ يوماً خِفافٌ الصَّوارمِ
- يزيد، عبداللَّه بن بشر، معبد، سفيان و دو فرزند هاشم كه صاحب فضيلت اند.
- و گروه هماهنگ به هم تافته اى كه اگر روزى تيغ هاى برّان هم در نيام رود، ستايش و ياد آنان از خاطره ها نرود. [ وقعة صفّين، ص 356. ]
