عبدالرحمن بن عمر
شيخ طوسى نقل كرده كه: 'عبدالرحمن بن عمر' از اصحاب اميرمؤمنان حضرت على عليه السلام بوده است. [ رجال طوسى، ص 50، ش 54]عبدالرحمن بن عمرو بن جموح
به گفته شيخ طوسى، عبدالرحمن فرزند عمرو از اصحاب على عليه السلام بوده است. [ رجال طوسى، ص 49، ش 47. ]عبدالرحمن بن عوسجه
به گفته شيخ طوسى عبدالرحمن بن عوسجه از اصحاب اميرالمؤمنين على عليه السلام بوده است. [ رجال طوسى، ص 48، ش 22. ]او از قبيله همدان است و از حضرت على عليه السلام روايت كرده و از تابعين [ ر. ك: همين اثر، ج 1، ص 34. ] مورد وثوق است، و در سال 82 يا 83 هجرى در جنگ زاويه با ابن اشعث كشته شد. [ تهذيب التهذيب، ج 5، ص 152. ]
عبدالرحمن بن غنم ازدى "اشعرى"
'عبدالرحمن' فرزند غنم اشعرى در عصر پيامبر صلى الله عليه و آله مسلمان شد، در اين كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله را درك كرده يا نه، اختلاف است، و برخى از مورخان اين قول را تقويت كرده اند كه او پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله را درك كرده است. [ ر. ك: همان، ص 157؛ الاصابه، ج 4، ص 350. ]او از فقيهان بزرگِ شام و داراى جلالت و مقامى والا بود. و تابعين شامى را درس فقه مى داد. وى همواره در يمن ملازم معاذ بن جبل بود لذا به مصاحب معاذ معروف گرديد، وى از علاقه مندان حضرت على عليه السلام بود كه در سال 78 هجرى درگذشت. [ ر. ك: اسدالغابه، ج 3، ص 318. ]
اين سخنان از اوست: هر كس بر خلافت على عليه السلام راضى باشد، بهتر از آن كسى است كه كراهت داشته باشد و هر كس كه با وى بيعت كند، بهتر از آن است كه بيعت نكند. [ ر. ك: اسدالغابه، ج 3، ص 318. ]