كردوس بن هانى بكرى از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام و از رؤساى طايفه ربيعه بود كه در صفّين حضور داشت.
نقل شده پس از جريان حيله معاويه و عمروعاص براى نجات از شكست قطعى و بر سرِ نيزه كردن قرآنها، عده اى از سپاهيان ظاهربين و جاهل حضرت خواستار صلح و ترك مخاصمه شدند. به همين علت حضرت ميان سپاه ايستاد، با آنان سخن گفت و با بيانى رسا و دليل و برهان حيله معاويه را گوشزد كرد. پس از پايان سخنان امام، اولين كسى كه در تأييد فرمايش امام و ادامه جنگ سخن گفت، كردوس بن هانى بود كه گفت:
اى مردم! به خدا سوگند، ما از آن لحظه اى كه از معاويه بيزارى جستيم، هرگز او را به دوستى نگرفته ايم و از آن لحظه كه على عليه السلام را به دوستى برگزيده ايم، هرگز از او دل زده نشده ايم. همانا كشته هاى ما از شهدا بوده و زنده هاى ما همه نيكوكارند. و بى گمان على عليه السلام از جانب پروردگارش حجت و بيان دارد و همواره جز به عدل و داد رفتار نكرده است و هر صاحب حقى منصف است، بنابراين هر كس تسليم على عليه السلام شود، اهل نجات و هر كس با او به مخالفت برخيزد، هلاك خواهد شد. [ ر. ك: وقعة صفّين، ص 484. ]
هر چند اين سخنان اثرى و قوم نادان و بى خرد بر مخالفت خود پافشارى كردند و حضرت را به پذيرش حكميت مجبور ساختند.
كردوس تغلبى
شيخ طوسى مى نويسد: 'كردوس تغلبى' از اصحاب اميرمؤمنان حضرت على عليه السلام بوده است. [ رجال طوسى، ص 57، ش 7. ]