عمير بن عبيد محاربى
عمير بن عبيد از اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام بود كه در جنگ صفّين همراه حضرت مجاهدت كرد و به شهادت رسيد. [ معجم رجال الحديث، ج 13، ص 158. ]عمير بن عطارد تميمى
شيخ طوسى، 'عمير بن عطارد' را از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام به شمار آورده است. [ رجال طوسى، ص 52، ش 94. ]هنگامى كه اميرالمؤمنين عليه السلام در جنگ صفين پرچم هاى گروه ها را مى بست و فرماندهان را مشخص كرده و نامه هايى براى جنگ با معاويه به اطراف مى نوشت، عمير بن عطارد را فرمانده گروه تميم كوفه قرار داد. [ وقعة صفين، ص 205. ]
اميرالمؤمنين در جنگ صفّين به درخواست سران قبايل، براى هر گروهى روزى براى جنگيدن قرار داد و از اين ميان يك روز جمعه نصيب گروه تميم به فرماندهى 'عمير بن عطارد' شد. صبح گاه روز جمعه، عمير كه بزرگ و سالار قوم مضر از اهل كوفه بود، به قوم خود گفت: اى قوم من! من مانند ابوطفيل كه روز قبل جنگيد، مى جنگم و شما هم روش بنى كنانه را در پيش گيريد. سپس پرچم را به دست گرفت و پيش رفت، و اين رجز را مى خواند:
قدت ضارَبَتْ فى حربها تَميمُ
إنّ تَميماً خطبُها عَظيمُ
إنّ تَميماً خطبُها عَظيمُ
إنّ تَميماً خطبُها عَظيمُ
عمير تا شب نبرد سختى در آن روز انجام داد، به طورى كه پرچم وى از خون شاميان رنگين شد، سپس هنگام غروب آفتاب به جانب اميرمؤمنان عليه السلام بازگشت و گفت: 'اى اميرالمؤمنين! من به مردم خود خوش گمان بودم، ولى اينك در عمل چيزى بيش از حدّ انتظار خود از آنان ديدم، از هر جهت نيك جنگيدندو به آسانى دشمن خود را سخت به تكاپو افكندند و به خواست خدا از عهده دشمن به خوبى برآيند تا به زودى كارش را بسازند.' [ ر. ك: همان، ص 311 - 309. ]