پس از 25 سال حكومت آنان كه به حاكميت ارزش ها و احكام اسلامى توجهى نداشتند،
بدعت ها شكل گرفت،
و احكام دروغين فراوانى را مطرح كردند،
كه مردم را از اسلام و احكام ناب منحرف و به دستورالعمل هائى عادت داده بودند كه از احكام اسلام بيگانه بود.
آنگاه كه حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام به حكومت رسيد با هزاران مشكل سياسى، اجتماعى، فرهنگى روبرو بود، و نمى توانست افكار و آراء جامعه را با دستورالعمل و بخشنامه تغيير دهد.
تا فرمود:
نماز مستحبى را به جماعت نخوانيد.
(كه خليفه دوم دستور داده بود بخوانند)
فرياد عموم مردم بلند شد كه:
واعُمراه، وا عُمراه
(كجائى عُمر كه بنگرى على نمى گذارد نماز مستحبى را به جماعت بخوانيم.)
اينجاست كه مشكل فرهنگى و بينشى را با دستورالعمل ها و بخشنامه ها نمى شود به زودى عوض كرد.