5 نفر در زمان رسول خدا صلّى الله عليه وآله هم قسم شدند كه پس از رسول گرامى اسلام صلّى الله عليه وآله از يكديگر حمايت كنند تا خلافت در دست آنان باشد، و به ترتيب خلافت كنند، مانند:
«خليفه اول، خليفه دوم، سالم مولاى ابوحنيفه، ابوعبيده جراح و خليفه سوم»،
و نامه اى هم تنظيم كردند و همگى آن را امضا كردند كه به صورت عهد نامه اى مكتوب و سندى تاريخى باقى بماند،
و چون نامه را به ابوعبيده سپردند، بارها خليفه دوم مى گفت:
ابوعبيده امين امت است.
طبق نقشه از پيش تعيين شده، خليفه اول به خلافت رسيد،
و سپس با وصيت خليفه اول، خليفه دوم خلافت را به دست گرفت.
چون در زمان خليفه دوم، ابوعبيده و سالم مردند، تنها هم پيمان سوگند خورده اش خليفه سوم بود كه مى بايست به خلافت برسد،
اما به اين سادگى ها نمى شد، كه خليفه دوم طرح شوراى شش نفره را مطرح مى كرد و مى گفت:
اگر ابوعبيده يا سالم زنده بودند خلافت را به آنها مى سپردم.(136)