مرد ناخوانده

حضرت امير عليه السلام چند نفر را به جرم دزدى زندانى كرد. مردى نزد آن حضرت آمده گفت: يا اميرالمومنين! من هم با ايشان دزدى كرده ولى توبه نموده ام.حضرت على عليه السلام دستور داد بر او حد جارى كنند و اين شعر را به عنوان مثل برايش خواند:

نخوانده سر را در بين دو شترى كه با ريسمان به هم بسته بودند داخل كرد و بناچار در ريسمان گرفتار شد و شتران او را مى كشيدند [ كنايات، جرجانى، ص 100، الباب الثانى، والعشرون. ] "كنايه از كسى كه بدون جهت خود را گرفتار مى كند". [ در صورت صحت خبر، حمل مى شود به موردى كه ادعاى توبه دزد ثابت نباشد، به قرينه اى كه اگر توبه نموده بود مال را به صاحبش بر مى گرداند، ولى اگر توبه او ثابت شود مستحق حدى نيست، چنانچه از امام صادق عليه السلام نقل شده كه فرمود: سارق هرگاه خودش با حالت توبه بيايد مال مسروقه به صاحبش رد شده و دست او قطع نمى گردد. "مولف". ]

قانون اسلام

اميرالمومنين عليه السلام درباره كيفيت تقسيم ميراث مرد مشركى كه پيش از تقسيم اموالش ورثه اش مسلمان شده بودند، فرمود: طبق قانون اسلام بايد مالش را بين ورثه تقسيم كنند. [ تهذيب، كتاب الميراث، باب ميراث اهل الملل، حديث 23. ]