پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام)

اى دل عبث مخور غم دنيا را بشكاف خاك را و ببين آنگه اين دشت خوابگاه شهيدان است از عمرِ رفته نيز شمارى كن اين جويبار خرد كه مىبينى آموزگار خلق شديم امّا بت ساختيم در دل و خنديديم در دام روزگار ز يكديگر اى باغبان سپاه خزان آمد بس دير كِشتيم اين گُل رعنا را

فكرت مكن نيامده فردا را! بى مهرى زمانه رسوا را فرصت شمار وقت تماشا را مشمار جَدْى و عقرب و جوزا را از جاى كنده صخره صمّا را نشناختيم خود الف و با را بر كيش بد برهمن و بودا را نتوان شناخت پشّه و عنقا را بس دير كِشتيم اين گُل رعنا را بس دير كِشتيم اين گُل رعنا را