صفحه‌ى 369
أَلاَ إِنَّ مَثَلَ آلِ مُحَمَّد، صَلَّى الله عَلَيْهَ وَ آلَهِ كَمَثَلِ نُجُومِ السَّماءِ: إِذَا خَوَى نَجْمٌ طَلَعَ نَجْمٌ، فَكَأَنَّكُمْ قَدْ تَكَامَلَتْ مِنَ الله فِيكُمُ الصَّنَائِعُ، وَ أَرَاكُمْ مَا كُنْتُمْ تَأْمُلُونَ.
آگاه باشيد! آل محمّد (صلّى الله عليه وآله) همانند ستارگان آسمانند كه هرگاه يكى از آنها غروب كند، ديگرى طلوع مىكند. گويا (مى بينم در پرتو خاندان پيامبر (صلّى الله عليه وآله)) نعمت هاى الهى بر شما كامل شده، و آنچه را آرزو داشته ايد، خدا به شما ارزانى داشته است.
در قسمت پايانى اين خطبه، امام (عليه السلام) همه مخاطبان خود را كه منحصر به معاصران خويش نيست، مخاطب ساخته و مقام و موقعيّت اهل بيت را در عباراتى كوتاه، امّا بسيار پر معنا براى آنها شرح مىدهد. مىفرمايد: «آگاه باشيد! آل محمّد (صلّى الله عليه وآله) همانند ستارگان آسمانند كه هرگاه يكى از آنها غروب كند، ديگرى طلوع مىكند». (أَلاَ إِنَّ مَثَلَ آلِ مُحَمَّد، صَلَّى الله عَلَيْهَ وَ آلَهِ كَمَثَلِ نُجُومِ السَّماءِ: إِذَا خَوَى (1) نَجْمٌ طَلَعَ نَجْمٌ).
1. «خوى» از مادّه «خوى» (بر وزن هوا) به معناى غروب كردن و سقوط نمودن است.