باز مىگويم كه اين كتاب را نمىتوان نقشى از زندگى آن بانوى بزرگ دانست، آن طورى كه پيش ازمن، تاريخ نويسانِ موردِ اطمينان نوشتهاند و پس از آن ها فضايل و مناقب نويسان آمدهاند، وبر آن سايههايى افسانه مانند افزودهاند، تازيباتر و جذّابتر شود و تأثيرش درمغز، عميقتر، و بيان حقيقتش روشنتر گردد.
من هر چه توانستهام كوشيدهام كه رنگهاى اصلى تاريخ را در اين نقاشى كه از زندگى آن بانوى معظّم مىكنم، نشان دهم، بدون آن كه سايه فضايل و مناقب از ميان برود، ويا در آن خللى رخ دهد. زيرا نظرعلم و تاريخ هر چه باشد، عنصرى بهصورت اين بانو درآمده، آن چنان كهگذشتگان او را شناخته و ديدهاند، و من حق ندارم بههيچ يك
از اين سايهها با نظر بىاحترامى بنگرم، مگر آن كه دانشمندى روانشناس بخواهد خوابها و پندارها را مسخره كند. تمام كوشش من در اين كتاب اين بود كه رنگهاى تاريخى و سايههاى افسانه مانند را در هم آميخته، تا بتوانم صورت كسى را كه در تأسيس تاريخ ما شركت داشته و در تاريخ انسانيت بهصورت داستان واشك و مَثَل درآمده، جلوه بدهم.