امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، جلوه جمال الهی

سید محمد حسینی شیرازی؛ ترجمه: محمد محمدی اشتهاردی

نسخه متنی -صفحه : 72/ 15
نمايش فراداده

دگرگونى حركت افلاك

هنگام ظهور حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف سرعت افلاك (ستارگان و زمين) كُند و كاهش مي‏يابد در روايتى كه از امام باقر عليه السلام نقل شده, آن حضرت فرمود: «هنگامى كه قائم عجل الله تعالى فرجه الشريف قيام كند به سوى كوفه حركت مي‏كند, و در كوفه هفت سال كه طول هر سال آن معادل ده سال از سال‏هاى شماست (در مجموع هفتاد سال) سكونت نمايد, سپس آنچه را كه خدا بخواهد انجام مي‏دهد.»

راوى گويد: به آن حضرت عرض كردم: فدايت گردم: «چگونه بر طول سال‏ها افزوده مي‏شود؟» در پاسخ فرمود: «خداوند متعال به فلك (ستاره) فرمان مي‏دهد كه توقّف كند و از سرعت خود بكاهد, و در نتيجه روزها و سال‏‏ها طولانى گردد.»

او مي‏گويد: به امام باقر عليه السلام عرض كردم: مردم مي‏گويند: «اگر فلك و ستاره‏اى در مسير دائمى خود دگرگون شود, تباه و نابسامان مي‏شود.»

امام باقر عليه السلام فرمود: اين گفتار از سخنان منكران خدا است, ولى مسلمانان چنين سخنى نمي‏گويند, و طبق اعتقادات خود نمي‏توانند چنين حرفى بزنند, زيرا خداوند ماه را (درماجراى شقّ القمر) براى پيامبرش دو نصف كرد (1) و قبل از آن, خورشيد, كه غروب كرده بود, را براى يوشع بن نون وصى موسي, برگردانيد, و از طول روز قيامت خبر داد «كَاَلْفِ سَنَةٍ مِمّا تعُدُّونَ» (2) مي‏باشد.

و مطابق بعضى از روايات , در عصر عدالت و دادگري, سرعت سير فلك طولانى مي‏شود, با اين كه در عصر ظلم و جور از سرعت سير آن كاسته مي‏شود, و ما اين حديث را در احكام آداب و سنن نقل كرده‏ايم. (3)

(1) «... وَ انْشَقَّ الْقَمَرُ» سوره قمر, آيه1.

(2) سوره حج, آيه 47, و ارشاد مفيد, ج 2, ص 385؛ كشف الغمه, ج2 ص 466 باب: ذكر علامات قيام القائم عجل الله تعالى فرجه الشريف, و روضة الواعظين: ص 264, و كشف الغمه ج 1, ص 424 و 526 و ج2 ص 474 و 484 و 507 و 521 و 534, و الصراط المستقيم, ج 2 ص 114 و 116 و 132 و 144 و 220, و الخرائج و الجرائح:ص 1135 و 1137, و تأويـل الأيات الظاهرة: ص 53, روضة الواعظين: ص 272 والأحتجاج: ص 289, و ارشاد القلـوب: ص298, و اعلام الورى ص391 و 427 و 463, و العمده: ص430 ح 901, و غيبة الطوسي, 191, و غيبة النعماني: 57 و 74, و جامع الاخبار: ص8, و الفضائل: ص142, و كشف اليقين: ص 328, و كتاب سُليم بن قيس: ص 152 و 154, وكفاية الأثر: ص 79 و 98, و منتخب الانوار المضيئة: ص 22 و 88.

(3) موسوعة الفقه, ج 94 - 97.