چون هدف از جنگها در زمان حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف نابودى مفسدان و ستمگران براى تشكيل حكومت اسلامى در جهان مىباشد، شركت در جنگ در ركاب حضرت قائم عجل الله تعالى فرجه الشريف نيز از پاداشى چند برابر برخوردار است؛ به گونهاى كه اگر رزمندهاى يك نفر از دشمن را نابود سازد، پاداش بيست و يا بيست و پنج شهيد را دارد. اگر خود به فيض شهادت دست يابد، پاداش دو شهيد نصيب او مىگردد. همچنين جانبازان و زخميان آن افزون بر مقامات معنوى از ارزش ويژهاى در دولت امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشريف برخوردارند و خانواده شهيدان نيز ارزش ويژهاى دارند.
امام باقر عليه السلام خطاب به شيعيان مىفرمايد: «اگر شما چنان باشيد كه ما سفارش كردهايم و از امر ما سرپيچى نكنيد، اگر در آن حال كسى از شما پيش از ظهور قائم ما بميرد، شهيد خواهد بود و اگر حضرت را درك كند و در ركاب او به شهادت برسد، پاداش دو شهيد را دارد و اگر يكى از دشمنان ما را بكشد، پاداش بيست شهيد را خواهد داشت».(1)
در اين روايت، ارزش نابودى دشمن را به مراتب از شهيد شدن بالاتر مىداند؛ زيرا كشتن دشمنان، خشنودى خدا، آسايش بندگان و عزّت اسلام را در پى دارد؛ ولى رسيدن به فيض شهادت، شهيد را به كمال مىرساند. از اين رو، رزمندگان در جبهه بايد بيشتر در انديشه دشمن باشند، تا به شهادت رسيدن.
امام باقر عليه السلام مىفرمايد: «شهادت در ركاب امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشريف پاداش دو شهيد را دارد».(2)
در كافى چنين آمده است: «رزمنده امام، اگر دشمن ما را بكشد، پاداش بيست شهيد را دارد و كسى كه همراه قائم ما به شهادت برسد، پاداش بيست و پنج شهيد براى اوست».(3)
اميرمؤمنان عليه السلام درباره شيوه رفتار امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشريف با شهيدان و خانواده آنان مىفرمايد: «(حضرت قائم عجل الله تعالى فرجه الشريف پس از عمليات) روانه كوفه مىشود و در آنجا اقامت مىگزيند... و هيچ شهيدى نمىماند مگر آن كه حضرت بدهى او را مىپردازد و براى خانوادهاش حقوق و مستمرى قرار مىدهد».(4)
اين روايت نمايانگر رسيدگى حضرت به خانواده شهيدان است.