در كتاب غاية المرام به نقل از پيامبر اكرم صلّى الله عليه وآله وسلّم آمده است: «به هنگام ظهور حضرت قائم عجل الله تعالى فرجه الشريف، حضرت عيسى عليه السلام فرود مىآيد و كتابها را از انطاكيه گردآورى مىكند. خداوند براى او، از چهره (إرم ذاتِ العماد)(15) پرده بر مىدارد و كاخى را كه حضرت سليمان پيش از مرگش ساخت، آشكار مىسازد. حضرت، دارائىهاى كاخ را گردآورى مىكند و آن را بين مسلمانان تقسيم مىنمايد و تابوتى را - كه خداوند به «ارميا» دستور انداختن آن را در درياى طبرستان داده بود - خارج مىسازد.
آنچه را كه خاندان موسى و هارون به يادگار گذشتهاند، در آن تابوت موجود است و نيز الواح و عصاى موسى و قباى هارون و ده صاع از غذايى كه بر بنى اسرائيل فرودمىآمد و مرغهاى بريانى كه بنى اسرائيل، براى آيندگان خود ذخيره كردهاند، درآنمىباشد. آنگاه به كمك آن تابوت شهرها را مىگشايد؛ همان گونه كه پيش از او نيز چنين كردند».(16)
ينابيع المودّه، اين مطلب را با اندكى تغيير به حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف نسبت مىدهد و مىگويد «حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف از غارى در سرزمين انطاكيه، كتابهايى را بيرون مىآورد و كتاب زبور داود را از درياچه طبرستان بيرون مىآورد. در آن كتاب، يادگارهاى خاندانموسى و هارون موجود است و فرشتگان آن را بر دوش مىكشند و الواح و عصاى موسى عليه السلام در آن است».(17)
(1). مستدرك الوسائل، ج12، ص335 و ج14، ص354. (2). بحارالانوار، ج52، ص356. (3). همان، ص343. (4). نعمانى، غيبة، ص308؛ بحارالانوار، ج52، ص361. (5). حصينى، الهدايه، ص31؛ ارشاد القلوب، ص286. (6). كمال الدين، ج2، ص672؛ نعمانى، غيبة، ص309؛ كامل الزيارات، ص120؛ العدد القويه، ص74؛ مستدرك الوسائل، ج10، ص245. (7). بحارالانوار، ج52، ص343؛ نورالثقلين، ج1، ص388؛ القول المختصر، ص21. (8). اثبات الهداة، ج3، ص549؛ نورالثقلين، ج12، ص388؛ مستدرك الوسائل، ج2، ص448. (9). بحارالانوار، ج14، ص339؛ ر. ك: نعمانى، غيبة، ص311. (10). ابنحمّاد، فتن، ص101؛ شافعى، بيان، ص515؛ الحاوى للفتاوى، ج2، ص73؛ الصواعق المحرقه، ص167؛ كنزالعمّال، ج4، ص589؛ ابنطاووس، ملاحم، ص73؛ احقاق الحق، ج19، ص652. (11). نحل (16) آيه1. (12). تأويل الآيات الظاهرة، ج1، ص252؛ اثبات الهداة، ج3، ص562؛ بحارالانوار، ج52، ص356. (13). دلائل الامامه، ص241؛ اثبات الهداة، ج3، ص573. (14). بصائر الدرجات، ص144؛ اثبات الهداة، ج3، ص523؛ تبصرة الولى، ص97؛ بحارالانوار، ج27، ص41 و ج54، ص334. (15). اشاره به اين آيه شريفه است: (إرَم ذاتِ العِماد الَّتى لَمْ يُخلَق مثلها فى البِلاد؛ اى رسول خدا! آيا نديدى كه خداى تو مردم شهر ارَم را كه صاحب قدرت و عظمت بودند، چگونه كيفر داد؟ در صورتى كه مانند آن شهر در استحكام و بزرگى در جهان نبود). فجر (89) آيه 8. مقصود اين حديث آن است كه چنين شهر پرشكوه و با عظمتى براى عيسى عليه السلام دوباره آشكار مىشود و اين شهر مخفى، پديدار مىگردد. (16). غاية المرام، ص697؛ حلية الابرار، ج2، ص620؛ الشيعة و الرجعه، ج1، ص136؛ ر. ك: ابنطاووس، ملاحم، ص66؛ اثبات الهداة، ج3، ص489، 541. (17). ينابيع المودّه، ص401؛ ابنحمّاد، فتن، ص98؛ متقى هندى، برهان، ص157؛ ابنطاووس، ملاحم، ص67.