پس از قرنها انتظار و تحمّل رنج، سرانجام روزگار ستم وتاريكىها به سر آمده، پرتو خورشيد سعادت، نمايان مىگردد و شخصيت بزرگى كه با يارى الهى، بناى زدودن آثار ستم و جور را دارد، ظهور مىكند. آن حضرت، دست به اصلاحات گسترده و دگرگونىهاى بنيادى در دو بُعد معنوى و مادى مىزند و جامعه بشرى را چنان سامان مىبخشد كه خشنودى خداوند را در پى داشته باشد.
در اين ميان، اگر اشخاص، احزاب و گروههايى بخواهند با ايجاد مشكلات، مانع اين قيام عظيم شوند يا با اخلالگرى حركت قيام او را كند نمايند، دشمنان سرسخت بشريّت و دين الهى محسوب مىشوند و كيفر آنان جز نابودى به دست قدرتمند حضرت مهدى نخواهد بود.
افراد اخلالگر در انقلاب امام، كسانى هستند كه دستشان به خون بشريّت آلوده است يا انسانهاى بىتفاوتى هستند كه در برابر جنايات تجاوز گران، سكوت پيشه كرده، ولى در برابر حضرت، پرچم مخالفت بر مىدارند و يا كج فهمانى هستند كه درك خود را بر سخن حضرت برترى مىدهند. طبيعى است كه بايد آنان با قاطعيت تمام سركوب شوند تا جامعه بشرى براى هميشه از شرّ آنان مصون بماند. از اين رو، روش و سياست حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف با آنان بسيار قاطعانه و بدون اغماض است.
در اين فصل به بررسى دو مطلب اساسى كه از روايات فهميده مىشود، مىپردازيم: