يكى از بخشهايى كه در حكومت امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشريف دگرگونى شايان توجّه پيدا مىكند، بخش كشاورزى و دامدارى است. پس از آن كه مردم طعم تلخ كمبود باران و خشكسالىهاى پياپى و كمبود مواد غذايى و نابودى كشتزارها را چشيدهاند و زمانى كه از دام و دامپرورى خبرى نيست و براى تهيه لقمه نانى گاهى بايد گران بهاترين چيز يعنى ناموس و آبرو را فدا كرد، دگرگونى شگفتانگيزى در كشاورزى و دامدارى پديد مىآيد و مواد غذايى در جامعه فراوان مىگردد.
پيش از ظهور امام اگر گاهى باران مىباريد، ولى زمين پذيراى آن نبود و گاهى كه زمين پذيراى آن بود، باران نمىباريد و محصولات كشاورزى نابود مىگشت و گاهى نيز باران نا بههنگام محصولات را از بين مىبرد. در زمان حضرت وضعيت بارندگى دگرگون مىگردد. نخست بارانى مىبارد كه مردم در سراسر زندگانى نديدهاند و پس از آن نيز به موقع رحمت الهى بر انسانها سرازير مىشود و در نتيجه نعمتهاى خداوند بر انسانها فراوان مىشود؛ به گونهاى كه گويى محصول دهها سال را در يك روز گرد مىآورند و در روايات آمده است كه از يك من (سه كيلوگرم) گندم، صد مَن محصول به عمل مىآيد.
روايات از باريدن بيست و چهارباران خبر مىدهند كه پس از ظهور فرو مىريزند و در پى آن بركات بسيارى شامل حال مردم مىشود. سبزى و خرمى، كوه و دشت و صحرا را فرا مىگيرد و بيابانهاى باير و هميشه خشك، اثرى از خشكى نخواهند داشت و نعمتهاى الهى آنچنان فراوان مىشود كه مردم براى مردگان خود آرزوى زندگانى دوباره مىكنند.