به دنبال كودتاى شاه، از هم پاشيدن نهضت ملى و حضور بى رقيب امريكا در ايران، شاه و امريكايى ها براى رسيدن به آرامش داخلى و امنيت مورد نظر در منطقه، آخرين فريادهاى اعتراض را با دستگيرى آيت الله كاشانى خاموش كردند و فدائيان اسلام را كه با تفكر و خط مشى اسلامى عليه اقدامات رژيم به فعاليت مسلحانه دست زده بودند، اعدام كردند و تشكيلات جوان آنان را از هم پاشيدند.
با تثبيت رژيم ديكتاتورى، مجلس نوزدهم، دوره ى نمايندگى مجلس را از دو سال به چهار سال افزايش داد و تعداد نمايندگان نيز از 136 به 200 تن رسيد. هم چنين با استقرار كنسرسيوم و نفوذ سياسى و نظامى امريكا در ايران، سيل سرمايه گذارى خارجى براى غارت منابع اقتصادى به سوى ايران سرازير شد.
رژيم براى حفظ موقعيت خود و سركوب جنبش ها، با كمك مستشاران امريكايى دست به تشكيل سازمان جهنمى ساواك زد. رئيس ساواك كه به طور مستقيم از سوى شاه تعيين مى شد، به ظاهر معاون نخست وزير بود، و به واقع قدرتى برتر از دولت داشت.
در تابستان سال 1339 ش. انتخابات دوره ى بيستم مجلس انجام گرفت و به منظور اجراى دستور كندى رئيس جمهور جديد امريكا، مبنى بر برگزارى انتخابات آزاد، نمايشى از رقابت حزبى توسط «علم» و «اقبال» روى صحنه آمد.
به دنبال استعفاى اقبال، شاه از نمايندگان خواست به طور دسته جمعى استعفا دهند. او مى خواست از اين راه بر رسوايى انتخابات سرپوش گذارد و از شر مخالفان نيز آسوده شود.
نخست وزيرى شخصى مانند شريف امامى نيز كه چهره اى مردمى داشت كارى از پيش نبرد. براى همين امريكايى ها براى اجراى اصلاحات به بن بست رسيده ى خود، مجرى را هم تعيين كردند. و به اين ترتيب دكتر امينى به شاه معرفى شد.
امينى به عنوان كارگزار انقلاب امريكايى وارد صحنه شد و انتخابات و احزاب را آزاد اعلام كرد و اين گونه بود كه كشور تا سال 1339 ش. عرصه ى تاخت و تاز سرسپردگان استبداد و استعمار شد. در اين دوره امريكا با پرداخت يك وام 33 ميليون دلارى به ايران موافقت كرد و دست امينى را در اجراى سياست مورد نظرش باز گذاشت. از سوى ديگر به دليل نبود قوه ى مقننه، امينى توانست اصلاحات ارضى مورد نظر امريكا را با عنوان مصوبه ى هيئت وزيران به اجرا در آورد. تبليغات گسترده ى امپرياليزم خبرى و تحليل هاى مفسران غربى، انقلابى بزرگ از اين عمل غيرقانونى و رسوا تصوير كردند. از جمله يونايتدپرس در گزارش 11 ژانويه ى 1961 م. خود نوشت:
دولت ايران اساسى ترين قدم را براى جلوگيرى از شورش داخلى و به منظور مبارزه با كمونيسم در اين كشور برداشت; بدين معنى كه قانون انقلاب اصلاحات ارضى را از قوه به فعل درآورد. اجراى اين قانون شب گذشته در غياب مجلس شورا تصويب شد.(187)