قصاید

محمد بن محمد اوحد الدین انوری

نسخه متنی -صفحه : 463/ 131

يا چه باشد كه در ممالك تو ليكن اندر بيان مدح وغزل تا شود پير همچو بخت عدوت تا هواى خزان به بهمن و دى باغ ملك ترا بهارى باد خطبها را زبان به ذكر تو تر سكها را دهان به نام تو باز مدتت لازم زمان و مكان همتت ملك بخش و ملك ستان در جهان ملك جاودانت باد در جهان ملك جاودانت باد
شاعرى خام قلتبان باشد موى مويش همه زبان باشد هم درين دولت جوان باشد زرگر باغ و بوستان باشد نه چنان كز پيش خزان باشد تا ممر سخن دهان باشد تا ز زر در جهان نشان باشد تا زمان لازم مكان باشد تا به گيتى ده و ستان باشد خود چنين ملك جاودان باشد خود چنين ملك جاودان باشد