اى خداوندى كه هركه از طاعتت سربركشد گر سموم قعر تو بر موج دريا بگذرد ور نسيم لطف تو بر شعله ى دوزخ وزد رونق عالم تصرفهاى كلكت مي دهد بر مسير كلك تو ترتيب عالم واجبست تير گردون كيست بارى در همه روى زمين گر ز بهر تير شه گلبن كند پيكان رواست صاحبا گر بنده را تشريف خاصت آرزوست كيست آخر كو نخواهد كز پى تشريف تو آسمان را گر نويد جامه ى سگبان دهى تا عروس بوستان را دست انصاف بهاررونق بستان عمرت باد تا اين شعر هست رونق بستان عمرت باد تا اين شعر هست
روزگارش خط خذلان تا ابد بر سر كشد جاودان از قهر دريا باد خاكستر كشد دلو چرخ از دوزخ آب زمزم و كور كشد ورنه تاير حواد خط به عالم دركشد تا به استحقاقش اندر سلك نفع و ضر كشد كو به ديوان قدر يك حرف بر دفتر كشد بيد بارى كيست كاندر باغ شه خنجر كشد تا بدان دامن ز جيب آسمان برتر كشد ذيل تاريخ شرف در عرصه ى محشر كشد در زمان ذراعه ى پيروزه از سر بركشد از ره مشاطگى در حيله و زيور كشدكابر آذارى همى در بوستان لشكر كشد كابر آذارى همى در بوستان لشكر كشد
لطفا منتظر باشید ...
