منت از كردگار دادگرست صدرآفاق وسعد دين كه ز قدر اين مراتب كنون كه مى بينى باش تا صبح دولتت بدمد اى جوادى كه دست و طبع ترا پيش دست و دل تو ناچيزست دم و كلك تو در بيان و بنان غيرت روح عيسى است اين يك هرچه در زير چرخ داناييست رانده اى بر جهان تو آن احكام پيش دست تو ابر چون دودست ذهن پاك تو ناطق وحى است در حصار حمايت حزمت مابقى را ز خوان خود پندار مه و خورشيد شوخ و بي شرمند جود تو آن شنيده اين ديده به حقيقت بدان كه مل تو نيست آمدم با حدي سيرت خويش به خدايى كه در دوازده برجعمل كارگاه صنعت اوست عمل كارگاه صنعت اوست
كه ترا كار با نظام ترست قدمش جاى تارك قمرست ار جزو كلى قدرست كين لطايف نتيجه ى سحرست كان دعاگوى و بحر سجده برست هرچه در بحر و كان زر و گهرست گرچه بر يار و خضم نفع و ضرست خجلت چوب موسى آن دگرست راستى پرتوى از آن هنرست كز خجالت رخ زمانه ترست بر طبع تو بحر چون شمرست نوك كلك تو منشى ظفرست مرگ چون حلقه از برون درست هرچه بر خوان دهر ماحضرست تا چرا بر سر توشان گذرست مه مگر كور و آفتاب كرست زير گردون مگر كه بر زبرست كه نمودار مردمان سيرست هفت پيكش هميشه در سفرستكه سواد مه و بياض خورست كه سواد مه و بياض خورست
لطفا منتظر باشید ...
