اى عيد دين و دولت عيدت خجسته باد گلزار باغ چرخ كه پژمردگيش نيست بازار مصر جامع ملك از مكان تو الا ز شست عزم تو تير قدر قضا گر نشو بيخ امن بود جز به باغ تو ور آبروى ملك رود جز به جوى تو در هيچ كار بي تو فلك را مباد خوض كيوان موافقان ترا گر جگر خورد ور مشترى جوى ز هواى تو كم كند مريخ اگر به خون حسود تو تشنه نيست ور در شود بر وزن بدخواهت آفتاب ور زهره جز به بزم تو خنياگرى كند ور نامه اى دهد نه به پروانه ى تو تير ماه ار نخواهد آنكه وبد نعل مركبت واندر هرآنچه راى تو كرد اقتضاى آن تا رسم تهنيت بود اندر جهان بعيدبادام وار چشم حسود تو آژده بادام وار چشم حسود تو آژده
ايامت از حواد ايام رسته باد در انتظار مجلس تو دسته دسته باد تا باره ى نهم ز جهان رسته رسته باد بر هر نشانه اى كه زند باز جسته باد از شاخهاش در تبر فتنه دسته باد زاب فساد كل ورق كون شسته باد پس گر بود نخست رضاى تو جسته باد نسرين چرخ را جگر جدى مسته باد يكباره مرغزار فلك خوشه رسته باد زنگار خورده خنجر و جوشن گسسته باد گرد كسوف گرد جمالش نشسته باد جاويد دف دريده و بربط شكسته باد شغلش فرو گشاده و دستش ببسته باد از ناخن محاق ابد چهره خسته باد تقدير جز به عين رضا ننگرسته باد هر بامداد بر تو چو عيدى خجسته بادوز ناله بازمانده دهان همچو پسته باد وز ناله بازمانده دهان همچو پسته باد
لطفا منتظر باشید ...
