زهى دست تو بر سر آفرينش فضا خطبه ها كرده در ملك و ملت چهل سال مشاطه كون كرده طرازى نه چون طاهربن مظفر اگر فضله ى گوهر تو نبودى گشاد نفاذ تو گردون فطرت وگر اختر تو نبودى نگشتى به باد عدم بردهد گر بخواهد فنا بارها كرد عزم مصمم شكوه تو دريافت آن كار اگرنه به ديوان جاهت گذارند انجم وز اقطاع جودت رسانند اركان تو اى سرور آفرينش نبينى به زجر تمام از طبيعت بپرسد ترا كردگار از براى تحفظ تكسر چه باشد كه با چون تو شحنه حواد چرا بسترى گستردكان گوا مي كنم بر تو هان اى طبيعت كه تا گرم و سردى برويش نيارىالا تا مزاج عناصر به نسبت الا تا مزاج عناصر به نسبت
وجود تو سر دفتر آفرينش به نام تو بر منبر آفرينش رسوم ترا زيور آفرينش به عهد تو در ششتر آفرينش حقير آمدى گوهر آفرينش بپردازد از دفتر آفرينش سعادت رسان اختر آفرينش خلاف تو خاكستر آفرينش كه تا بشكند چنبر آفرينش بكردى فنا در خور آفرينش خراج نهم كشور آفرينش وجوب همه لشكر آفرينش كه هر دم قضا مادر آفرينش كه هم به نشد سرور آفرينش موكل كند بر سر آفرينش بگردد به گرد در آفرينش به معنى بود بستر آفرينش درين داورى داور آفرينش كه اين است خشك و تر آفرينشزيادت كند پيكر آفرينش زيادت كند پيكر آفرينش
لطفا منتظر باشید ...
