روز عيش و طرب و بستانست توده ى خاك عبير آميزست وز ملاقات صبا روى غدير لاله بر شاخ زمرد به مل تا كشيده است صبا خنجر بيد فلك از هاله سپر ساخت مگر ميل اطفال نبات از پى قوت كه كنون ابر دهد روزيشان باز در پرده ى الوان بلبل كز پى تهنيت نوروزى ساعد شاخ ز مشاطه ى طبع چهره ى باغ ز نقاش بهار ابر آبستن دريست گران به كف خواجه ى ما ماند راست مضمر اندر كف اين دينارست كرت اين سبب استغناست بذل آن گه به و دشوارست گرچه پيدا نكنم كان كف كيست كف دستيست كه بر نامه ى رزقمجد دين بوالحسن عمرانى مجد دين بوالحسن عمرانى
روز بازار گل و ريحانست دامن باد عبير افشانست راست چون آزده ى سوهانست قدحى از شبه و مرجانست روى گلزار پر از پيكانست با چمن شان به جدل پيمانست سوى گردون به طبيعت زانست هر كرا نفس نباتى جانست مطرب بزمگه بستانست باغ را باد صبا مهمانست غرقه اندر گهر الوانست به نكويى چو نگارستانست وز گرانيش گهر ارزانست نى كه آن دعوى و اين برهانست مدغم اندر دل آن بارانست كرت آن مدد طوفانست جود اين دم به دم و آسانست كس ندانم كه برو پنهانست نام او تا به ابد عنوانستكه نظير پسر عمرانست كه نظير پسر عمرانست
لطفا منتظر باشید ...
