اى رايت دولت ز تو بر چرخ رسيده بر پايه ى تو پاى توهم نسپرده با قدر تو اوج زحل از دست فتاده در نظم جهان هرچه صرير قلمت گفت اعجاز تو در شرع وزارت نه به حديست اى مردم آبى شده بي باس تو عمرى دى خانه فروش ستم آنرا كه برانداخت از خنصر چپ عقد اياديت گرفته آرام زمين بر در حزم تو نشسته تخم غرض بخت تو بر خاره برسته بر خاك درت ملك گويى كه از آرام دركام جهان آب شد از تف ستم خشك گردون كه يكى خوشه چنش ماه نو آمد آنجا كه گران گشت ركاب سخط تو بي آب رخ طالع مه پرور تو ماه پشتى شده در نيك و بد ابناى جهان را دندان خزان كند بر آن شاخ كه بر وى زنبور خزر فضله ى لطف تو سرشته در عهد نفاذ تو ز پستان پلنگانشير فلك آن شير سراپرده ى دوران شير فلك آن شير سراپرده ى دوران
وى چشم وزارت چو تو دستور نديده بر دامن تو دست معالى نرسيده با كلك تو تير فلك انگشت گزيده از روى رضا گوش قضا جمله شنيده كز خلق بمانند يكى ناگرويده در ديده ى احرار جهان مردم ديده انصاف تو امروز به جانش بخريده اطفال در آن عهد كه ابهام مكيده تعجيل زمان در ره عزم تو دويده مرغ عمل خصم تو از بيضه پريده طفلى است در آغوش رقيبى غنويده جز آب حيات از سر كلكت نچكيده تا سنبله از خرمن اقبال تو چيده از بوالعجبى فتنه عنان باز كشيده تا عهد تو چون ماهى بي آب طپيده هر پشت كه در صدر تو يك روز خميده يكبار نسيمى ز رضاى تو وزيده آهوى ختن كشته ى خلق تو چريده آهو بره در خواب ستان شير مكيدهدر مرتبه با شير بساطت نچخيده در مرتبه با شير بساطت نچخيده
لطفا منتظر باشید ...
