اى رفته به فرخى و فيروزى بر لاله ى رمح و سبزه ى خنجر چون تير نهاده كار عالم را تو ناصر دينى و ازين معنى در حمله درنده اى و دوزنده پروانه سمندر ظفر باشد فرزين بنهى به طرح رستم را صد شه به پياده پى براندازد مي ساز به اختيار من بنده اى روز مخالفانت شب گشته اى كرده ز تيغت فلك تحاشى پيروزى و شاهى ترا مسلم در بندگى تو سپهر و اركان هندوى تو يعنى كه جرم كيوان پيشانى شير فلك خراشد از سايه ى رايت زمانه پوشى گر هندسه ى مدح تو نبودىاى روز جهان از تو عيد دولت اى روز جهان از تو عيد دولت
باز آمده در ضمان به روزى در باغ مصاف كرده نوروزى يك ساعت در كمان تو گوزى يزدان همه نصرتت كند روزى صف مي درى و جگر همى دوزى چون مشعله ى سنان بيفروزى آنجا كه به لعب اسب كين توزى آنرا كه تو بازيى بياموزى تا خرمن فتنها همى سوزى مى خور به مراد خود شبانروزى فتحت ز حشم نصرت از حواشى بر جمله ى آفاق بي تحاشى يكسان شده از روى خواجه تاشى بهرام فلك را واق باشى روباه درت آسمان خراشى وز دامن همت ستاره پاشى قادر كه شدى بر سخن تراشىآن روز مبادا كه تو نباشى آن روز مبادا كه تو نباشى
لطفا منتظر باشید ...
