قصاید

محمد بن محمد اوحد الدین انوری

نسخه متنی -صفحه : 463/ 445

در مدح عمادالدين پيروزشاه عادل

جهانى يك به ديگر مي پناهند الا تا بلبل از يك گونه گفتار جهان بستان بزمت باد و بلبل قضا را حجت آن بادا كه گويى قضا را حجت آن بادا كه گويى
تو از يزدان به يزدان مي پناهى دهد بر دعوى بستان گواهى درو نوعى ز اصحاب ملاهى جهان را شيوه آن بادا كه خواهى جهان را شيوه آن بادا كه خواهى