در ماه مبارك رمضان سال 1424هـ . ق. دعوتنامه اى از سوى وزير حج عربستان آقاى دكتر ايادبن امين مدنى براى اينجانب ارسال گرديده بود تا براى كنگره بين المللى حج، كه از 4 تا 6 ذى حجّه با عنوان «مكّة المكرّمة عاصمة الثقافة الاسلاميه» در مكّه مكّرمه برگزار مى گردد، مقاله اى بفرستم.

دعوتنامه پيشگفته، پس از عيد فطر به دستم رسيد كه فرصت ارسال مقاله گذشته بود، از اين رو، براى اجابت دعوت و پاسخ به محبّت ايشان، مقاله اى را كه در پيش رو داريد تهيّه نموده، براى آقاى وزير فرستادم. سرانجام، در ماه ذى قعده خبر يافتم مقاله اينجانب در شمار مقالات برگزيده است و بايد در موسم حج آن را در كنگره مزبور قرائت كنم. پس از حضور در كنگره و قرائت متن تعريب شده، خوشبختانه مطالب آن مورد استقبال شركت كنندگان قرار گرفت كه توجّه خوانندگان گرامى را به متن مقاله جلب مى نمايم:

شهر مكّه مكرّمه از ويژگى هاى ممتاز و منحصر به فردى برخوردار است كه ديگر اماكن و شهرها، از آن بى بهره اند. برخى از اين ويژگى ها، كه خداوند سبحان آنها را در قرآن كريم برشمرده است، عبارتند از:

1 . مكه، امّ القرى و مادر شهرها است :

تاريخ نگاران بر اين باورند كه زمانى آب تمامىِ كره زمين را فراگرفته بوده، سپس نقطه اى از خشكى پديدار گشته و رفته رفته زمين گسترش يافته است. روز پيدايش خشكى را «دَحْو الأرض» نام نهاده و به حساب ماه هاى قمرى، مطابق با 25 ذى قعده شمرده اند.

منابع دينى، نقطه آشكار شده در زمين را، همان محلّ كعبه دانسته و معتقدند كه زمين از محلّ كعبه توسعه يافته است.

در برخى از دعاها نيز اين جمله آمده است: «أللّهمَّ داحِي الْكَعْبَةَ».

در نظريات جديد زمين شناسان هم، اين نظريه مطرح شده است كه قارّه هاى ديگرِ جهان، از نقطه اى در حدود آفريقا و شبه جزيره عربستان جدا شده اند.

جالب تر اينكه جاى كنونىِ كعبه، درست مقابل «بيت المعمور» در عرش الهى است و اين هر دو، بيانگر آن است كه كعبه در جهانِ خلقت و در زمين و آسمان محوريّت دارد.

در روايت آمده است: «... وَ وُضِعَ الْبَيْتُ فِي وَسَطِ الاَْرْضِ لاَِنَّهُ الْمَوْضِعُ الَّذِي مِنْ تَحْتِهِ دُحِيَتِ الاَْرْضُ وَ لِيَكُونَ الْفَرْضُ لاَِهْلِ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ فِي ذَلِكَ سَوَاءً...»