2.مكّه شهرى است باسابقه اى ديرينه كه درآن تمدّنى بزرگ پايه ريزى شده است :
به دنبال دعاى حضرت ابراهيم خليل(عليه السلام) مكّه شهريّت يافت و تمدّن دينى در اين شهرِ كوهستانى و سرزمين غير قابل كشت، پايه گذارى شد. آن حضرت از خداوند خواست كه: { ...رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً...} .
3 . اين شهر و محدوده حرم در اطراف آن، از امنيّت برخوردار است و هيچ كس حق ندارد آنجا را با ظلم و ستم آلوده كند :
هركس به اين شهر پناه آورد، در امنيّت كامل خواهد بود و حتّى حيوانات و گياهان نيز از تعرّض و آزار مصون اند و كسى حقّ كشتن و يا اذيت كردن آنان را ندارد و گياه حرم را نيز نبايد بكنند و حيات را از آنها بگيرند; { ...رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً...} . و در آيه ديگر قرآن نيز آمده است: { وَ هذَا الْبَلَدِ اْلأَمِينِ} .(1) و هر تصميم الحادى در آن، موجب انتقام الهى مى شود; { ...وَ مَنْ يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحاد بِظُلْم نُذِقْهُ مِنْ عَذاب أَلِيم} .
4 . داشتن اقتصاد سالم، ويژگىِ ديگر اين شهر است :
ساكنان اين منطقه از اقتصاد سالم برخوردار بوده و براى هميشه، خداوند نعمت هاى خويش را به آنان ارزانى داشته است; { ...وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَراتِ...} و در آيه ديگر مى فرمايد: { ...يُجْبى إِلَيْهِ ثَمَراتُ كُلِّ شَيْء رِزْقاً مِنْ لَدُنّا...} .