از افق ديگر خداوند متعال مجد و شرف نسب، توأم با عزّت ايمان و دفاع از حريم اسلام را براي حمزه سيد الشهدا برگزيده است; زيرا او فرزند بزرگترين شخصيت جزيرة العرب و رييس مكّه و قريش; يعني عبدالمطلب1 بن هاشم بن عبد مناف بن قصي است و نسب حمزه نسب خاتم پيامبران است.
حمزه سيدالشهدا هم شريف است هم شرافت و كرامت را از پدر و اجداد خويش به ارث برده است. مادر حمزه، دختر عموي «آمنه» مادر رسول خدا است و او از طرف مادر نيز داراي نسبي است والا و شريف كه پيامبر خاتم نشأت گرفته از نسب والا و خاندان اصيل است.
شرافتي ديگر : او هم عموي رسول الله(صلي الله عليه وآله) است هم برادر رضاعي او و پيامبر در ميان او و زيد بن حارثه2 پيمان اخوّت بست.
و حمزه سيد الشهدا از جهات متعدد بر ديگران تفوّق يافت و صفات عاليه و اخلاق حسنه را از آن شجره اصيل و خاندان شريف به ارث برد.
و از جهت ايمان، او جزو سابقين در اسلام است و آنگاه به رسول خدا ايمان آورده است كه فقط يكسال و اندي از بعثت آن حضرت ميگذشت و تعداد مسلمانان از سي و نه مرد و بيست و سه زن تجاوز نميكرد و آن روز اسلام داراي هيچ نفع مادي و دنيوي نبود. هر چه درباره اسلام پيشبيني ميشـد فشار و شكنجه بـود و تحمل استهـزا و آزار مشركـان، ولي براي حمـزه در مقابل اين آزارها و شكنجهها جز براي حـق و دفاع از حريم اسلام نميانديشيد. { ...يَبْتَغُونَ فَضْلا مِنْ اللهِ وَرِضْوَاناً...}3.
وقبل از اسلام: حمزه از دوران كودكي براي پيامبر اسلام علاوه بر قرابت نزديك و اينكه رسول خدا فرزند برادر حمزه بود، با آن حضرت صميمي و رفيق شفيق و برادري دلسوز و مهربان به شمار ميآمد; زيرا پيامبر خدا متولّد گرديد، عبدالمطلب بانويي به نام «ثويبه» را احضار كرد و بدو دستور داد همانگونه كه به حمزه شير داده است به محمّد نيز شير دهد و بدينگونه آن دو، با هم برادر رضاعي شدند.
حمزه و محمّد دوران طفوليت را در خانه شيبة الحمد، عبدالمطلب سپري كردند و در ميان اين دو طفل الفت و صميميّت عميق حاكم گرديد و محمّد(صلي الله عليه وآله) در اين دوران و دوران هاي بعد به حمزه، نه تنها به عنوان عمو و عضوي از اعضاي خانواده عبدالمطلب، بلكه به عنوان برادري كه از يك پدر و مادر متولّد شدهاند مينگريست; زيرا پيامبر كه در دوران جنيني پدر را از دست داده بود و همانند حمزه تحت كفالت و قيموميّت عبدالمطلب قرار گرفت و از اين پس محمّد و حمزه در زير يك سقف و در كنار يك سفره و به صورت دو عضد و دو برادر در يك خانواده زندگي را ادامه دادند، اخوّت رضاعي، قرابت ذاتي، هم سن بودن، در كنار هم زيستن و از عواطف عبدالمطلب يكسان برخوردار بودن و ... عواملي بود كه علاقه و الفت آنها را نسبت به هم، روز به روز عميقتر و صميميت متقابل در ميان آنها را براي هميشه پيريزي كرد.
در ازدواج رسول خدا: پيامبر(صلي الله عليه وآله)وقتي قدم به بيست و پنج سالگي گذاشت، تصميم گرفت با «خديجه بنت خويلد» آن بانوي عاقله ازدواج كند، اينجا است كه حمزه به همراه برادرش ابوطالب4 به سوي خانه «خويلد» حركت ميكند و در اين وصلت مبارك و ازدواج تاريخي جهان بشريت، نقش خواستگاري را به عهده ميگيرد و در ايجاد شجره طيّبهايكه حاصل ازدواج رسول خدا با خديجه است، قدم هاي اوّليه را برميدارد.
اين بود دورنمايي از بخشي ارتباط كه در ميان حمزه و رسول خدا بود و در قسم سوم اين بحث، با بخش ديگريي از ارتباط و علاقه در ميان آنان آشنا خواهيم شد.