همانگونه كه اشاره شد، اوّلين جوسازي بر ضد عقيل را ميتوان موضوع «اسلام آوردن» و همچنين «مهاجرت او به مدينه» دانست زيرا از آنجا كه سردمداران و رؤساي خاندان اموي، تا مرحله قطعي شكست ستون فقرات كفر و تا پيروزي قطعي اسلام، در جزيرةالعرب در شرك و بت پرستي خود باقي ماندند و همچنان پرچم كفر را به دوش كشيدند و با فتح مكه به دست مسلمانان مجبور به قبول ظاهري اسلام گرديدند و اين موضوع در پيشاني اين خاندان، كه بعدها خود را بعنوان جانشينان پيامبر مطرح نمودند، به صورت لكه ننگي باقي بود و لذا اين خاندان و حاميانشان براي كم رنگ نشان دادن اين لكه سياه، به هر وسيله ممكن دست يازيدند. يكي از ترفتندهايشان اين بود كه در اين عمل براي خود شريك بتراشند و عضوسازي نمايند آنهم از بنيهاشم!
براي رسيدن به اين هدف در كنار تأمين هدف هاي ديگر، عقيل پسر عموي رسول خداـص ـ و برادر امير مؤمنان علي ع ـ را برگزيدند و بر ضدّ وي جوسازي ها كردند و دروغها پراكندند.
در اين ميان مورخان اهل سنت نيز بر اساس همان جوسازي ها و دروغ پردازي ها، در اين مورد حرف هاي مختلف و متناقضي را عنوان نمودند، تا جايي كه وانمود كردند اسلام و مهاجرت عقيل بعد از فتح مكه بوده است! درست به موازات كساني كه پس از فتح مكه با اجبار واكراه تظاهر به اسلام نمودند!
در مقاله پيش نمونههايي از اين نظرات را نقل كرديم و در اينجا فقط مطلبي از بلاذري ميآوريم او ميگويد:
«و امّا عقيل بن ابيطالب... اُسِرَ يوم بدر مع قريش ففداه العباس بأربعة آلاف درهم و كان اسلامه بعد الفتح»5 «عقيل فرزند ابوطالب در جنگ بدر همراه قريش بود كه به اسارت مسلمانان درآمد و عباس چهار هزار درهم داد و او را آزاد كرد و پس از فتح مكه اسلام را پذيرفت.»