يا رسول الله مهمان توايم سيّد عالَم تو صاحب خانهاي در هوايت بال و پر افشاندهايم از تف گرماي هجران سوختيم دورِ نزديكيم ني نزديكِ دور خسته از خار مغيلان طريق آمده منزل به منزل كو به كو ما شقايقهاي صحراي غميم جان و تن قربان جانان كردهايم خندهمان با اشك و آه آميخته قبله ما سوي غرب و شرق نيست گفتهاي سلمان ز اهل بيت ماست با تو پيمان ارادت بستهايم با تو پيمان ارادت بستهايم

ميهمان تو ز ايران توايم ما گرسنه بر سر خوان توايم ما كبوترهاي ايوان توايم تشنه آبي ز باران توايم ما به كوي عشق جيران توايم خرّم از عطر گلستان توايم پاي در كوه و بيابان توايم سوگواران شهيدان توايم كشتگانِ عيد قربانِ توايم شمع سوزان شبستان توايم ما نه آنِ اين و آن، آنِ توايم ما ز اهل بيتِ سلمان توايم همچنان بر عهد و پيمان توايم همچنان بر عهد و پيمان توايم