اِنْ كُنْتُ بِئْسَ الْعَبْدُ فَاَنْتَ نِعْمَ الْرَّبُّ، افْعَلْ بى ما اَنْتَ اگر من بد بندهاى هستم پس تو خوب پروردگارى هستى انجام ده درباره مناَهْلُهُ وَلا تَفْعَلْ بى ما نَا اَهْلُهُ يا اَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.آنچه را تو شايسته آنى، و مكن با من آنچه را من سزاوار آنم، اى مهربانترين مهربانان
آنگاه طرف چپ صورت را بر زمين گذار و بگو:
اَللّـهُمَّ اِنْ عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْخدايا اگر بزرگ است گناه بندهات بايد نيكو باشد گذشت ازعِنْدِكَ يا كَريمُ نزد تو اى كريم
اِرْحَمْ مَنْ اَسآءَ وَاقْتَرَفَ وَاسْتَكانَ وَاعْتَرَفَ.
رحم كن به كسى كه بدى كرده ودست به جنايت زده و به حال درماندگى افتاده و اعتراف دارد
اعمالمحراباميرمؤمنان(عليه السلام)
دو ركعت نماز كن در اين مقام كه مكان ضربت خوردن حضرت امير مؤمنان(عليه السلام) است. پس از سلام و تسبيح حضرت زهرا(عليها السلام)، اين دعا را بخوان:
يا مَنْ اَظْهَرَ الْجَميلَ وَسَتَرَ الْقَبيحَ، يا مَنْ لَمْ يُؤاخِذْاى كه آشكار سازد كار خوب را و بپوشاند عمل زشت را، اى كه نگيرد (كسى را)بِالْجَريرَةِ، وَلَمْ يَهْتِكِ السِّتْرَ وَالسَّريرَةَ، يا عَظيمَ الْعَفْوِ،به جنايت و بر كنار نزند پرده را و آشكار نكند درون را اى بزرگىيا حَسَنَ التَّجاوُزِ، يا واسِعَ الْمَغْفِرَةِ، يا باسِطَ الْيَدَيْنِكه گذشت مىكنى اى نيكو درگذر، اى بسيار آمرزنده، و اى دو دستبِالرَّحْمَةِ، يا صاحِبَ كُلِّ نَجْوى، يا مُنْتَهى كُلِّ شَكْوى،گشوده به رحمت، اى رازدان، اى سرحد نهايى هريا كَريمَ الْصَّفْحِ، يا عَظيمَ الرَّجآءِ يا سَيِّدى، صَلِّ عَلىشِكوِه، اى كريم چشمپوش، اى بزرگ مايه اميد، اى سرور منمُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَافْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ يا كَريمُ.درود فرست بر محمد و آل محمد، و انجام ده درباره من آنچه را تو شايسته آنى اى كريم
مناجات حضرت امير مؤمنان(عليه السلام)
اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْأَلُكَ الاَْمانَ يَوْمَ لا يَنْفَعُ مالٌ وَلا بَنُونَ اِلاّخدايا از تو امان خواهم در آن روزى كه سود ندهد كسى را نه مال و نه فرزندان مگر آن كسمَنْ اَتَى اللهَ بِقَلْب سَليم، وَأَسْأَلُكَ الاَْمانَ يَوْمَ يَعَضُّكه دلى پاك به نزد خدا آورد، و از تو امان خواهم در آن روزى كه بگزد شخص ستمكاراْلظّالِمُ عَلى يَدَيْهِ يَقُولُ يا لَيْتِنىِ اتَّخَذْتُ مَعَ الْرَّسُولِهر دو دست خود را و گويد: اى كاش گرفته بودم بسوى پيامبرسَبيلا، وَأَسْأَلُكَ الاَْمانَ يَوْمَ يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَراهى، و از تو امان خواهم در روزى كه شناخته شوند جنايتكارانبِسيمـاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالْنَّواصى وَالاَْقْدامِ، وَأَسْأَلُكَ الاَْمانَبه سيما و رخسارهشان و بگيرند آنها را به پيشانيها و قدمها، و از تو امان خواهم در آن روزى كهيَوْمَ لا يَجْزى والِدٌ عَنْ وَلَدِهِ وَلا مَوْلُودٌ هُوَ جاز عَنْكيفر نبيند پدرى بجاى فرزندش و نه فرزندى كيفر شود بجاىوالِدِهِ شَيْئاً اِنَّ وَعْدَ اللهِ حَقٌّ، وَأَسْأَلُكَ الاَْمانَ يَوْمَ لا يَنْفَعُپدرش، براستى وعده خدا حق است، و از تو امان خواهم در آن روزى كه سود ندهدالْظّالِمينَ مَعْذِرَتُهُمْ وَلَهُمُ الْلَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الْدّارِ،ستمكاران را عذرخواهيشان و بر ايشان است لعنت و ايشان را است سراى بد
وَأَسْأَلُكَ الاَْمانَ يَوْمَ لا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْس شَيْئاً وَالاَْمْرُو از تو امان خواهم در روزى كه مالك نيست كسى براى كسى ديگر چيزى را و كاريَوْمَئِذ للهِِ، وَأَسْأَلُكَ الاَْمانَ يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخيهِ وَاُمِّهِدر آن روز بدست خدا است، و از تو خواهم امان در آن روزى كه بگريزد انسان از برادر و مادروَاَبيهِ وَصاحِبَتِهِ وَبَنيهِ لِكُلِّ امْرِئ مِنْهُمْ يَوْمَئِذ شَأْنٌو پدر و همسر و فرزندانش، براى هركس در آن روز كارى است كه (فقط)يُغْنيهِ، وَأَسْأَلُكَ الاَْمانَ يَوْمَ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدى مِنْبدان پردازد، و از تو خواهم امان در آن روزى كه شخص جنايتكار دوست دارد كه فدا دهد ازعَذابِ يَوْمَئِذ بِبَنيهِ وَصاحِبَتِهِ وَاَخيهِ وَفَصيلَتِهِ الَّتىعذاب آن روز پسرانش و همسرش و برادرش و خويشاوندانش كه او را درتُؤْويهِ وَمَنْ فِى الاَْرْضِ جَميعاً ثُمَّ يُنْجيهِ، كَلاّ اِنَّها لَظىپناه گيرند و هر كه در زمين هست يكسره كه بلكه او را نجات دهد، هرگز، كه جهنم آتشىنَزّاعَةً لِلشَّوى، مَوْلاىَ يا مَوْلاىَ اَنْتَ الْمَوْلى وَنَا الْعَبْدُاست سوزان كه پوست از سر بكند، مولاى من اى مولاى من! تويى سرور و منم بندهوَهَلْ يَرْحَمُ الْعَبْدَ اِلاَّ الْمَوْلى، مَوْلاىَ يا مَوْلاىَ اَنْتَو آيا رحم كند بر بنده جز سرور او؟ مولاى من اى مولاى من تويىالْمالِكُ وَنَا الْمَمْلُوكُ وَهَلْ يَرْحَمُ الْمَمْلُوكَ اِلاَّ الْمالِكُ،مالك و منم مملوك و آيا رحم كند بر مملوك جز مالك؟مَوْلاىَ يا مَوْلاىَ اَنْتَ الْعَزيزُ وَنَا الذَّليلُ وَهَلْ يَرْحَمُمولاى من اى مولايم تويى عزتمند و منم خوار و ذليل و آيا رحم كند
الذَّليلَ اِلاَّ الْعَزيزُ، مَوْلاىَ يا مَوْلاىَ اَنْتَ الْخالِقُ وَنَابر شخص خوار جز عزيز؟ مولاى من اى مولاى من تويى آفريدگار و منمالْمَخْلُوقُ وَهَلْ يَرْحَمُ الْمَخْلُوقَ اِلاَّ الْخالِقُ، مَوْلاىَ ياآفريده و آيا رحم كند بر آفريده جز آفريدگار؟ مولاى من اى مولاى من تويىمَوْلاىَ اَنْتَ الْعَظيمُ وَنَا الْحَقيرُ وَهَلْ يَرْحَمُ الْحَقيرَ اِلاَّبزرگ و منم ناچيز و آيا رحم كند بر ناچيزالْعَظيمُ مَوْلاىَ يا مَوْلاىَ اَنْتَ الْقَوِىُّ وَنَا الضَّعيفُ وَهَلْجز بزرگ؟ مولاى من اى مولاى من تويى نيرومند و منم ناتوان و آيايَرْحَمُ الضَّعيفَ اِلاَّ الْقَوِىُّ، مَوْلاىَ يا مَوْلاىَ اَنْتَ الْغَنِىُّرحم كند بر ناتوان جز نيرومند؟ مولاى من اى مولاى من تويى بىنيازوَنَا الْفَقيرُ وَهَلْ يَرْحَمُ الْفَقيرَ اِلاَّ الْغَنِىُّ، مَوْلاىَ ياو منم نيازمند و آيا رحم كند بر نيازمند جز بىنياز؟ مولاى من اى مولاىمَوْلاىَ اَنْتَ الْمُعْطى وَاَنـَا السّآئِلُ وَهَلْ يَرْحَمُ السّآئِلَمن تويى عطابخش و منم سائل و آيا رحم كند بر سائلاِلاَّ الْمُعْطى، مَوْلاى يا مَوْلاى اَنْتَ الْحَىُّ وَنَا الْمَيِّتُجز عطا كننده؟ مولاى من اى مولاى من تويى زنده و منم مردهوَهَلْ يَرْحَمُ الْمَيِّتَ اِلاَّ الْحَىُّ، مَوْلاىَ يا مَوْلاىَ اَنْتَو آيا رحم كند مرده را جز زنده؟ مولاى من اى مولاى من تويىالْباقى وَنَا الْفانى وَ هَلْ يَرْحَمُ الْفانىَ اِلاَّ الْباقى، مَوْلاىَباقى و منم فانى و آيا رحم كند بر فانى جز خداى باقى؟ مولاى من
يا مَوْلاىَ اَنْتَ الدّآئِمُ وَنَا الزّآئِلُ وَهَلْ يَرْحَمُ الزّآئِلَ اِلاَّاى مولاى من تويى هميشگى و منم زوال پذير و آيا رحم كند بر زوالپذير جزالدّائِمُ، مَوْلاىَ يا مَوْلاىَ اَنْتَ الرّازِقُ، وَنَا الْمَرْزُوقُخداى هميشگى؟ مولاى من اى مولاى من تويى روزى ده و منم روزىخور و آياوَهَلْ يَرْحَمُ الْمَرْزُوقَ اِلاَّ الرّازِقُ، مَوْلاىَ يا مَوْلاىَ اَنْتَرحم كند روزى خور راجز روزى ده؟ مولاى من اى مولاى من تويىالْجَوادُ وَنَا الْبَخيلُ وَهَلْ يَرْحَمُ الْبَخيلَ اِلاَّ الْجَوادُ،سخاوتمند و منم بخيل و آيا رحم كند بر بخيل جز سخاوتمند؟مَوْلاىَ يامَوْلاىَ اَنْتَ الْمُعافى وَنَا الْمُبْتَلىوَهَلْ يَرْحَمُمولاى من اى مولاى من تويى عافيتبخش و منم گرفتار و آيا رحم كند بر شخص گرفتارالْمُبْتَلى اِلاَّ الْمُعافى، مَوْلاىَ يا مَوْلاىَ اَنْتَ الْكَبيرُ وَنَاجز عافيتبخش؟ مولاى من اى مولاى من تويى بزرگ و منمالصَّغيرُ وَهَلْ يَرْحَمُ الصَّغيرَ اِلاَّ الْكَبيرُ، مَوْلاىَ يا مَوْلاىَكوچك و آيا رحم كند بر كوچك جز بزرگ؟ مولاى من اى مولاى مناَنْتَ الْهادى وَنَا الضّآلُّ وَهَلْ يَرْحَمُ الضّآلَّ اِلاَّ الْهادىتويى راهنما و منم گمراه و آيا رحم كند بر گمراه جز راهنما؟مَوْلاىَ يامَوْلاىَ اَنْتَ الرَّحْمنُ وَنَا الْمَرْحُومُ وَهَلْمولاى من اى مولاى من تويى رحم كننده و منم رحم كننده پذير و آيايَرْحَمُ الْمَرْحُومَ اِلاَّ الرَّحْمنُ، مَوْلاىَ يامَوْلاىَ اَنْتَرحم كند بخششپذير را جز رحم كننده؟ مولاى من اى مولاى من تويى
الْسُّلْطانُ وَنَا الْمُمْتَحَنُ وَهَلْ يَرْحَمُ الْمُمْتَحَنَ اِلاَّسلطان و منم گرفتار آزمايش و آيا رحم كند به بنده گرفتار آزمايش جزالْسُّلْطانُ، مَوْلاىَ يا مَوْلاىَ اَنْتَ الْدَّليلُ وَنَا الْمُتَحَيِّرُسلطان؟ مولاى من اى مولاى من تويى راهنما و منم متحيروَهَلْيَرْحَمُ الْمُتَحَيِّرَ اِلاَّ الْدَّليلُ، مَوْلاىَ يا مَوْلاىَ اَنْتَو سرگردان و آيا رحم كند سرگردان را جز راهنما؟ مولاى من اى مولاى من تويىالْغَفُورُ وَنَا الْمُذْنِبُ وَهَلْ يَرْحَمُ الْمُذْنِبَ اِلاَّ الْغَفُورُ،آمرزنده و منم گنهكار و آيا رحم كند گنهكار را جز آمرزنده؟مَوْلاىَ يا مَوْلاىَ اَنْتَ الْغالِبُ وَنَا الْمَغْلُوبُ وَهَلْمولاى من اى مولاى من تويى غالب و منم مغلوب و آيايَرْحَمُ الْمَغْلُوبَ اِلاَّ الْغالِبُ، مَوْلاىَ يا مَوْلاىَ اَنْتَرحم كند بر مغلوب جز غالب؟ مولاى من اى مولاى من تويىالْرَّبُّ وَنَا الْمَرْبُوبُ وَهَلْ يَرْحَمُ الْمَرْبُوبَ اِلاَّ الْرَّبُّ،پروردگار و منم پروريده و آيا رحم كند پروريده را جز پروردگار؟مَوْلاىَ يا مَوْلاىَ اَنْتَ الْمُتَكَبِّرُ وَنَا الْخاشِعُ وَهَلْ يَرْحَمُمولاى من اى مولاى من تويى خداى با كبريا و منم بنده فروتن و آيا رحم كندالْخاشِعَ اِلاَّ الْمُتَكَبِّرُ، مَوْلاىَ يا مَوْلاىَ اِرْحَمْنىبر فروتن جز خداى داراى كبريا؟ مولاى من اى مولاى من به من رحم كنبِرَحْمَتِكَ، وَارْضَ عَنّى بِجُودِكَ وَكَرَمِكَ وَفَضْلِكَ، يابه رحمت خود، و خوشنود شو از من به جود و كرم و فضل خود اى
ذَالْجُودِ وَالاِْحْسانِ وَالطَّوْلِ وَالاِْمْتِنانِ، بِرَحْمَتِكَ ياصاحب جود و احسان و نعمت و امتنان به رحمتت اىاَرْحَمَ الرّاحِمينَ مهربانترين مهربانان
در اين مقام شريف بخوان دعايى را كه در مسجد زيد ذكرمىشود، البته در محلّ ضربت خوردن امير مؤمنان(عليه السلام)اختلاف است لذا بهتر آن است كه اعمال محراب را در هر دو محراب معروف و محراب متروك انجام داد.
مقام حضرت صادق(عليه السلام) نزد يك مرقد مطهر مسلم بن عقيل رضوانالله عليه است، آنجا دو ركعت نماز بخوان و پس از سلام و تسبيح حضرت فاطمة(عليها السلام) بگو:
يا صانِعَ كُلِّ مَصْنُوع، وَيا جابِرَ كُلِّ كَسير، وَيا حاضِرَاى سازنده هر ساخته، و اى جبران كننده هر شكسته، و اى حاضركُلِّ مَلاَء، وَيا شاهِدَ كُلِّ نَجْوى، وَيا عالِمَ كُلِّ خَفِيَّة، وَياهر انجمن، و اى گواه هر راز، و اى داناى هر پنهان، و اى
شاهِداً غَيْرَ غائِب، وَيا غالِباً غَيْرَ مَغْلُوب، وَيا قَريباً غَيْرَحاضرى كه پنهان نشود، و اى غالب شكستناپذير، و اى نزديكى كه دوربَعيد، وَيا مُونِسَ كُلِّ وَحيد، وَيا حَىُّ حينَ لا حَىَّ غَيْرُهُ،نشود، و اى همدم هر تنها، و اى زنده در آنزمان كه زندهاى جز او نبوديا مُحيِىَ الْمَوْتى وَمُمِيتَ الاَْحْياءِ، الْقآئِمَ عَلى كُلِّ نَفْساى زنده كننده مردگان و ميراننده زندگان، مراقب هر كس مىباشىبِما كَسَبَتْ، لا اِلـهَ اِلاّ اَنْتَ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِبه آنچه كرده است، معبودى نيست جز تو، درود فرست بر محمد و آلمُحَمَّد.
محمد
ازحضرت صادق(عليه السلام) روايت است: كسى كه دو ركعت نماز گزارد در مسجد كوفه و بخواند در هر ركعت پس از «حمد»، سورههاى «فَلَق» و«ناس» و«اخلاص» و«كافِرُون» و«نَصر» و«قَدر» و«اَعْلى» را، پساز سلام وتسبيح حضرت زهراء(عليها السلام)، هر حاجتى كه بخواهد خدا حاجتش را برآورده و دعايش را مستجاب خواهد فرمود.
اذندخول حرممطهرمُسْلمبنعقيل(قدس سره)
اَلْحَمْدُ للهِِ الْمَلِكِ الْحَقِّ الْمُبينِ، الْمُتَصاغِرِ لِعَظَمَتِهِستايش از آن خدا است، سلطان برحق و آشكار، آنكه كوچك گردند در برابر عظمتشجَبابِرَةُ الطّاغينَ، الْمُعْتَرِفِ بِرُبُوبِيَّتِهِ جَميعُ اَهْلِگردنكشان سركش، و آنكس كه اعتراف دارند به پروردگاريش همه اهلالسَّمواتِ وَالاَْرَضينَ، الْمُقِرِّ بِتَوْحيدِهِ سآئِرُ الْخَلْقِآسمانها و زمينها و اقرار دارند به يگانگيش همه مخلوقاتاَجْمَعينَ، وَصَلَّى اللهُ عَلى سَيِّدِ الاَْنامِ، وَاَهْلِ بَيْتِهِبه تمامى، و درود خدا بر سرور تمامى بشر، و خاندانالْكِرامِ، صَلاةً تَقَرُّ بِها اَعْيُنُهُمْ، وَيَرْغَمُ بِها اَنْفُ شانِئِهِمْگراميش، درودى كه روشن گردد بدان ديدگانشان، و به خاك ماليده شود بدان بينى بدگويشانمِنَ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ اَجْمَعينَ، سَلامُ اللهِ الْعِلىِّ الْعَظيمِ،از جن و انس همگى، سلام خداى والاى بزرگوَسَلامُ مَلائِكَتِهِ الْمُقَرَّبينَ، وَاَنْبِيآئِهِ الْمُرْسَلينَ، وَاَئِمَّتِهِو سلام فرشتگان مقربش، و پيمبران مرسلش، و پيشوايانالْمُنْتَجَبينَ، وَعِبادِهِ الصّالِحينَ، وَجَميعِ الشُّهَدآءِبرگزيدهاش و بندگان شايستهاش، و همه شهيدان
وَالصِّدّيقينَ، وَالزّاكِياتُ الطَّيِّباتُ فيـما تَغْتَدى وَتَرُوحُو راستگويان، و درودهاى پاكيزه و پاك در بامداد و پسينعَلَيْكَ يا مُسْلِمَ بْنَ عَقيلِ بْنِ اَبى طـالِب وَرَحْمَةُ اللهِبر تو اى مسلم بن عقيل بن ابيطالب و رحمت خداوَبَرَكاتُهُ، اَشْهَدُ اَنَّكَ اَقَمْتَ الصَّلاةَ، وَآتَيْتَ الزَّكاةَ،و بركاتش، گواهى دهم كه براستى تو برپا داشتى نماز را، و بدادى زكات راوَاَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ، وَجاهَدْتَ فِىو امر كردى به معروف، و نهى كردى از منكر، و جهاد كردى در راهاللهِ حَقَّ جِهادِهِ، وَقُتِلْتَ عَلى مِنْهاجِ الْمُجاهِدينَ فىخدا آنطور كه شايد و كشته شدى همانند جهادكنندگانسَبيلِهِ حَتّى لَقيتَ اللهَ عَزَّوَجَلَّ وَهُوَ عَنْكَ راض، وَاَشْهَدُدر راه خدا تا اينكه خداى عزوجل را ديدار كردى در حالى كه او از تو خوشنود بود، و گواهى دهماَنَّكَ وَفَيْتَ بِعَهْدِ اللهِ، وَبَذَلْتَ نَفْسَكَ فى نُصْرَةِ حُجَّةِ اللهِكه تو براستى وفا كردى به پيمان خدا و بدادى جان خود را در يارى حجت ووَابْنِ حُجَّتِهِ حَتّى أتاكَ الْيَقينُ، اَشْهَدُ لَكَ بِالتَّسْليمِفرزند حجت خدا تا اينكه مرگ به سراغت آمد گواهى دهم براى تو به اينكه تسليم گشتىوَالْوَفآءِ وَالنَّصيحَةِ لِخَلَفِ النَّبِىِّ الْمُرْسَلِ، وَالسِّبْطِو وفادارى و خيرخواهى كردى براى يادگار پيمبر مرسل، و نوهالْمُنْتَجَبِ، وَالدَّليلِ الْعالِمِ، وَالْوَصِىِّ الْمُبَلِّغِ، وَالْمَظْلُومِبرگزيده، و راهنماى دانشمند و وصى تبليغ كننده، و آن ستمديدهاى
الْمُهْتَضَمِ، فَجَزاكَ اللهُ عَنْ رَسُولِهِ وَعَنْ اَميرِ الْمُؤْمِنينَكه حقش را پايمال كردند، خداوند پاداش دهد تو را از جانب پيامبرش، و از اميرمؤمنانوَعَنِ الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ اَفْضَلَ الْجَزآءِ بِما صَبَرْتَو از حسن و حسين (عليهم السلام) بهترين پاداشها را به خاطر آن بردبارىوَاحْتَسَبْتَ وَاَعَنْتَ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ، لَعَنَ اللهُ مَنْ قَتَلَكَ،وپاداشجويىوكمكى كه كردى و چه خوب است سراى آخر، خدا لعنت كند كسى كه تو را كشتوَلَعَنَ اللهُ مَنْ اَمَرَ بِقَتْلِكَ، وَلَعَنَ اللهُ مَنْ ظَلَمَكَ وَلَعَنَ اللهُو خدا لعنت كند كسى را كه دستور داد به كشتنت و كسى را كه به تو ستم كرد،مَنِ افْتَرى عَلَيْكَ، وَلَعَنَ اللهُ مَنْ جَهِلَ حَقَّكَ وَاسْتَخَفَّكسى را كه بر تو دروغ بست، و كسى را كه نادانى كرد در حق تو، و سبك شمردبِحُرْمَتِكَ، وَلَعَنَ اللهُ مَنْ بايَعَكَ وَغَشَّكَ وَخَذَلَكَحرمت تو را، و خدا لعنت كند كسى كه با تو بيعت كرد، و فريبت داد، و دست از ياريت برداشتهوَاَسْلَمَكَ، وَمَنْ ألَّبَ عَلَيْكَ وَمَنْ لَمْ يُعِنْكَ اَلْحَمْدُ للهِِتو را تسليم دشمن كرد، و آنكه دشمن را بر عليه تو شوراند، و كمكت نكرد، ستايش خدايى راالَّذى جَعَلَ النّارَ مَثْواهُمْ وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ اَشْهَدُكه دوزخ را جايگاه ايشان قرار داد، و بد جايگاهى است براى واردين، گواهى دهماَنَّكَ قُتِلْتَ مَظْلُوماً، وَاَنَّ اللهَ مُنْجِزٌ لَكُمْ ما وَعَدَكُمْ جِئْتُكَكه تو مظلوم كشته شدى، وحتماً خداوند وفا كند به وعدهاى كه به شما داده است، آمدهامزائِراً عارِفاً بِحَقِّكُمْ، مُسَلِّماً لَكُمْ، تابِعاً لِسُنَّتِكُمْبه درگاهت براى زيارت و شناسايم به حق شما، و تسليم شمايم و، پيرو طريقه و روش و سنّت شما
وَنُصْرَتى لَكُمْ مُعَدَّةٌ حَتّى يَحْكُمَ اللهُ وَهُوَ خَيْرُ الْحاكِمينَو ياريم براى شما آماده است تا اينكه خدا حكم فرمايد و او بهترين حكم كنندگان استفَمَعَكُمْ مَعَكُمْ لامَعَ عَدُوِّكُمْ صَلَواتُ اللهِ عَلَيْكُمْ وَعَلىآنكس كه پيرو شماست با شماست نه با دشمن شما، درودهاى خدا بر شما و براَرْواحِكُمْ وَاَجْسادِكُمْ وَشاهِدِكُمْ وَغائِبِكُمْ وَالسَّلامُارواحتان و بر اجسادشان و بر حاضر و غايبتان و سلامعَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكاتُهُ، قَتَلَ اللهُ اُمَّةً قَتَلَتْكُمْ بِالاَْيْدىو رحمت خدا و بركاتش بر شما، بكشد خدا آن مردمى كه شما را كشتند بوسيله دستهاوَالاَْلْسُنِ.
و زبانهاشان
زيارت حضرت مسلم بن عقيل(عليه السلام)
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْعَبْدُ الصّالِحُ الْمُطيعُ للهِِ وَلِرَسُولِهِسلام بر تو اى بنده شايسته پيرو خدا و رسولشوَلاَِميرِالْمُؤْمِنينَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ عَلَيْهِمُ السَّلامُ،و اميرمؤمنان و حسن و حسين عليهمالسلاماَلْحَمْدُ للهِِ وَسَلامٌ عَلى عِبادِهِ الَّذينَ اصْطَفى مُحَمَّدستايش براى خدا است و سلام بر بندگان برگزيده خدا: محمد