پس از آن كه پرده شريفه مذكوره را تعليق كردند، كسوه عتيقه را پايان آورده و ستّاره اى تازه را آويختند; چنان كه بعد از اين در محلّ خود مذكور خواهد شد، در ميان سلاطين و ملوك عادت بر آن جارى شده بود كه هر گاه كسوه مباركه بيت الله را تجديد مى كردند عتيق و كهنه او را در ميان خدام بيت الله تقسيم مى نمودند وليكن شريف عبدالله و مفتاح دار و عموم خدّام بيت الله در مقابل سعى و همتى كه از رضوان آقا در خصوص عمارت ابنيه مسعوده بيت الله ديده بودند و كسانى كه هميشه از اين كسوه حق داشتند حق خود را رضوان آقا هديه و هبه نموده و كيفيت را به خود مشاراليه گفته و در قبول آن اصرار و ابرام نمودند. مشاراليه هم اين تكليف خدام را به امتنان پذيرفته و به خدام بيت الله چهل هزار لير هديه و احسان نمود كه در ميان خودشان توزيع و تقسيم نمايند. رضوان آقا نيز همان ستاره شريفه را هنگامى كه به حضور سلطانى مى رسيد پيشكش كرده و مظهر التفات اعلى حضرت سلطانى گرديد.
روز پنجم شهر شوال بيت شريف را باز نمودند و رجال و زنان داخل شده و به وظايف عبوديت و بندگى خويش اقدام نمودند.